سلام
برخی برای وجود جنسیت و آفرینش مرد و زن، فلسفه‌های گوناگونی ذکر کرده‌اند که به برخی از آن ها اشاره می کنیم:

بقای نسل: بقای نسل‌ها، مشخص است اگر همه موجودات عالم نر یا ماده بودند و آمیزش و لقاحی در کار نبود، از طریق عادی و معمولی تکثیر موجودات ممکن نبود، در نتیجه همه از بین می‌رفتند.

احساس نیاز به جنس مخالف: از جمله فلسفه‌ها، به ویژه در انسان‌ها این بود که انسان از لاک خود پرستی بیرون بیاید. انسان با احساس نیاز به جنس مخالف و عشق و محبت به او، از لاک خود بیرون می آید و متوجه دیگری خارج از وجود خود می شود. ازدواج مرد با زن به تعبیر "راسل" برای آن که مَنِ انسان توسعه می‌یابد. کودک فقط من فردی خودش است و فقط خویش را می‌بیند و همه چیز را برای خود می‌خواهد، حتّی به پدر و مادر به چشم وسیله و ابزار برای خودش نگاه می‌کند. جوانی که عشقی پیدا می‌کند و همسری انتخاب می‌ نماید، برای اولین بار این احساس در او پیدا می‌شود که به یک شخص دیگر، مانند خویش علاقه دارد، یعنی از خود به در می‌آید و خود و او یکی می‌شوند و همه چیز را برای خودِ بزرگتر خویش می‌خواهد. البته این در شرایطی است که شخص واقعاً علاقه‌ای به طرف مقابل پیدا کند. علقه مؤانست و به تعبیر قرآن "مودت و رحمت". واژه زوجیت را معمولاً به دو جنس نر و ماده گویند، اعم از حیوانات و گیاهان، هر گاه آن را توسعه دهیم، تمام نیروهای مثبت و منفی را شامل می‌شود.

خداوند تنها موجودی که مثل و ضد ندارد: امام رضا علیه السلام فرمود:"خداوند اشیا جهان را متضاد و نر و ماده آفرید تا روشن شود برای او ضدّ و مانندی نیست و آن‌ها را با هم قرین ساخت تا معلوم شود قرینی برای او نیست. نور را ضد ظلمت، خشکی را ضد تری و... قرار داد تا دلیل بر یکتایی خالق باشد. از حدیث شریف استفاده می‌شود از جمله فلسفه آفرینش جنسیت، نشان دادن این حقیقت است که تنها موجودی که شایسته است ضد و مثل و مانندی نداشته باشد، حضرت حق است.