با سلام و احترام خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون. من هم خداقوت میگویم. 
سلایق شما و مادرتان مشترک نیست و نمیتوانید با یکدیگر به توافق برسید.
دوست نوجوان عدم همراهی شما با والدین تان و اختلاف نظر کاملا طبیعی ست. مخصوصا که علاوه بر تفاوت های فردی، روحیات دوران نوجوانی مزید بر علت شده است. نوجوان دوست دارد استقلال را در تمامی زمینه ها تجربه کند. از طرفی نیز خانواده همچنان خود را مسئول تربیت و هدایت فرزند خود میداند و نتیجه  تعارض این دو میشود عدم فهم و اختلاف. پیشنهاد میکنم با تهیه منابع علمی موثق، و توجه دادن والدین تان به مطالعه ان، ایشان را با روحیات دوره رشدی خود اشنا سازید. و خودتان نیز همیشه بیاد داشته باشید که این مخالفت خانواده ناشی از همین اختلاف دیدگاه و نبود اطلاعات است و هیچ ارتباطی با میزان ‌محبت ایشان به شما ندارد. نکته بعدی اینکه در زمان مواجهه با مخالفت مادرتان‌، با نگاه مهربانانه و با لحن مناسب با ایشان برخورد نمایید و به ایشان بگویید که از دغدغه شان در راستای تربیت خود آگاه هستید و چه بهتر است در این میان احساسات و روحیات شما را نیز لحاظ کنند و آزادی شما را در انتخاب های فردی بپذیرند. بیان محبت امیز و تشکر شما از همکاری والدین، سبب همراهی ایشان با شما خواهد شد. 
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.