سلام و احترام خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون.
دوست عزیز در پاسخ به سوالات این چنینی فرزندتان، ابتدا به گونه ای رفتار کنید که او متوجه فرار شما از پاسخ دهی نشود ‌‌و شما را آماده شنیدن سوالات تان ببیند.
در گام‌ بعدی از خود او سوال کنید که "خودت چه فکر میکنی؟" و از این طریق سطح دانسته‌های او را ارزیابی نمایید تا بدانید بر چه اساسی به سوال او پاسخ دهید. در مجموع با توجه به سن فرزندتان، پاسخ کودک شما اقناعی خواهد بود. مثلا به او‌ بگویید که کودک هدیه خداوند به یک‌ خانواده است و با مهربانی ان را در دل مادران مهربان قرار میدهد تا از او مراقبت شود و رشد کند. در ادامه نیز میتوانید با کاشتن یک تخم‌ گیاه در گلدان و مشاهده رویش او، این مطلب را به صورت نمادین برای او جا بیندازید. در این مورد، احتیاجی به توضیح کلامی چندانی نخواهید داشت فقط کافی ست او را به صبر و مشاهده رشد گیاه توجه دهید و فرآیند کاشتن دانه را در مقابل دیدگان او انجام دهید. البته در بازار نیز کتابهایی برای پاسخ به این‌گونه سوالات نیز وجود دارد که مطالعه آن میتواند برایتان سودمند باشد‌. توجه کنید که مطالب موجود در راستای سیاست های غلط تربیتی غربی نباشد و نکته نهایی اینکه اگر احساس کردید دانسته های فرزندتان فراتر از سن رشدی اوست، حتما محیط اموزشی پیش دبستانی او و دوستان و اطلاعات ارایه شده توسط مربیان را بررسی نمایید. 
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.