سلام همراه گرامی ؛
مادر عزیز در بحث فرزند پروری ما با دو مفهوم عزت نفس و اعتماد نفس مواجه هستیم و در ابتدا باید تفاوت این دو را بدانیم. اعتماد به نفس؛ باور شخص به توانمندیها، ظرفیتها، قضاوتهایش در مواجه با چالش های زندگی است. عزت نفس؛ یک مفهوم نسبتا پایدار است که از دو بخش تشکیل شده ۱-احترام به خود یعنی اعتقاد فرد به اینکه شایسته شادی، عشق و موفقیت است ۲- اعتماد به نفس. عوامل موثر در عزت نفس کودک؛۱- کمالگرایی و تحقیر در برابر واقع نگری؛ از کلمات اغراق آمیز در ارزیابی توانایهای کودکتان پرهیز کنید. در واقع شما پنجره ای هستید که کودک از طریق ان به خودش و دنیای بیرون نگاه می کند و وقتی فرزندتان می خواهد دست به یک تجربه جدید بزند نگویید تو حتما موفق می شوی و تو بهترینی و یا برعکس بگویید تو نمی توانی. در واقع در جمله اول او را به سمت کمالگرایی و شکست سوق می دهید و در جمله دوم یک احساس بی کفایتی و بی ارزشی را به او تزریق می کنید. بنابراین به جای این جملات می توانید از جملات خنثی استفاده کنید و بگویید این تجربه جدیدی برای تو است و می توانی تمام تلاشت را بکنی.
۲- منبع کنترل درونی به جای منبع بیرونی؛ فردی با منبع کنترل بیرونی تمام اتفاقات را به عوامل بیرونی نسبت می دهد. در حالی که فردی با منبع درونی اتفاقات را حاصل تلاش و تصمیمات خودش می داند. معمولا افراد با عزت نفس پایین موفقیتهایشان را به عوامل بیرونی و شانس و شکستها را به عوامل درونی نسبت می دهند در حالی که اگر شما نگاه واقع بینانه به اتفاقات داشته باشید و مسئولیت پذیر باشید به فرزندتان متناسب با سنش مسئولیت بدهید و در بزخورد با اشتباهات او را سرزنش نکنید و موفقیتهای فرزندتان را به تلاشش نسبت بدهید و در قبالش خوشحال شوید و تشویقش کنید. بنابراین در مواجه با شکست اعتماد و احترام فرزندتان نسبت به خودش افت نمی کند.
۳- بی احترامی به کودک؛ در استفاده از کلماتی که در توصیف فرزندتان به کار می برید دقت کنید شوخی های شما با انها معنادار و تصویر آنها از خودشان را می سازد. مثلا وقتی به او می گویید شرور، خجالتی، انیشتین و پرنسس... در واقع یاد می گیرد طبق تعریفی که شما از او می کنید رفتار کند و ممکن است از خود واقعیش دور و در مواجه با واقعیت بیرونی سرخورده شود.
۴- ناکامی و کامروایی افراطی؛ باید موقعیتهای غیر قابل هضم را برای فرزندمان قابل تحمل کنیم. از افراط و تفریط پرهیز کنیم. نباید فرزندمان را در پَر قو بزرگ کنیم که در این صورت بی مهارت و بدون تجربه رشد می کند و اینکه ناکامی های پی در پی را تجربه کند که در این صورت احساس می کند که بد و ناتوان و بی عرضه است.
عالی باشید.