سلام همراه گرامی

بدلیل سوال مبهم و کوتاهتان میتوان گفت که این‌ شدت از دوستی ریشه در تمایلات دوران نوجوانی نسبت به همسالان دارد. اما گسترش آن تا این درجه نشان‌ میدهد که روابط عاطفی خود را فقط در این بخش متمرکز کرده اید و یا به دلیل نوع شخصیت تان، وابستگی را در این رابطه دنبال نموده اید‌.
پیشنهاد میکنم ابتدا علاقه مندی و وابستگی خود را به این فرد بپذیرید و سپس اشتباه بودن این حد از صمیمیت را برای خود یاداوری نمایید. در ادامه تلاش کنید با توجه کردن به دوستان دیگر و یا برنامه های دلخواه و تفریحات مورد علاقه تان، اندک اندک از همراهی بیش از حد با دوست تان بکاهید. حتی شده به مدت چند دقیقه در روز و یا کاهش یک‌ تماس در طی روز. روابط خود را در خانواده مورد توجه قرار داده و سعی کنید با والدین تان ارتباط بیشتری برقرار نمایید و با آنها به تفریح بروید و یا با گفتگوی دوطرفه سرگرم شوید. دوستان جدید برای خود انتخاب کرده و دیدار و گفتگو با آنها را در ارتباطات روزمره خود تکرار کنید. حتی در حد یک‌ احوال مرسی و یا گفتگوی مرتبط با امور درسی. در نهایت اگر این وضعیت را همچنان در حال گسترش می بینید، حتما به یک‌ روانشناس مجرب، مراجعه حضوری داشته باشید.
عاقبت بخیر باشید.