سلام همراه گرامی
والدین وقتی با مراحل رشدی کودک آشنا شوند، بهتر با کودک خود رفتار می کنند و تربیت کودک برایشان حکم جدالی بی پایان با او نیست. نکاتی را درباره ی طرز برخورد صحیح با کودک نوپا خدمتتان عرض می کنم:
- جیغ و داد زدن، گریه کردن، گاز گرفتن و یا کتک زدن، همه از رفتارهای عاطفی رایج کودکان خردسال هستند. چون مغز آن ها هنوز به اندازه ی کافی رشد نکرده است، بنابراین به‌ دلیل فقدان آگاهی و خودکنترلی، بدان شیوه عمل می کنند. در واقع، آن ها خواسته ها و نیازهای زیادی دارند، اما مهارت لازم برای انتقال این خواسته ها به دیگران را ندارند و چون مهارت های زبانی و کلامی به خوبی شکل نگرفته است، با وسایل دیگری این کار را انجام می دهند: با قشقرق به پا کردن و فریاد زدن، پرتاب کردن اشیا، مو کشیدن، چنگ زدن و...
- کودکان در این سنین حالت تعادل ندارند، تحریک پذیر بوده و به سرعت عصبانی می‌شوند و ممکن است لجبازی‌های آن ها، والدین را کلافه کند، اما کودکان در پایان سن دوسالگی تعادل روانی مطلوب‌تری به دست آورده و رفتار آنها آرام‌تر و با ثبات‌تر از قبل خواهد شد.
- نکته ی مهم اینکه: نیاز کودکان معمولا در این سن برای استقلال و خود مختار شدن افزایش می یابد و بر انجام کارها به شیوه خودش اصرار می ورزد. والدین باید نیاز او را به استقلال به رسمیت بشناسند و تربیت خود را با آن متناسب گردانند.
- اگر می خواهیم کودک نوپا لجباز نشود نیاز داریم محیط او را امن کنیم، نه اینکه وسایل دم دست او باشد و از او بگیریم؛ به عبارت دیگر نباید با انواع منع شدن روبرو شود و مرتب "نکن" و "دست نزن" را بشنود. بلکه سعی کنیم پیرامون کودک را از وسایل شکستنی، خطرناک، قیمتی دور کنیم و به جای مخالفت کردن مستقیم، حواس کودک را پرت کنیم.
- لجبازی کودک پیامی است به بزرگسالان که " من می توانم، من می دانم، اجازه بده راه خودم را پیدا کنم" اگر والدین در این زمان سعی کنند به کودک خود ثابت کنند تو نمی دانی، تو نمی توانی، پس آنچه من می گویم را گوش کن خیلی از فرصتهای خوب را خراب خواهند کرد. مثلا وقتی کودک اصرار دارد خودش غذا بخورد و شما قاشق را از دستش بگیرید، حس استقلال را از او گرفتید و لجبازی کودک را تحریک می کنید.
- یکی از اشتباهات والدین کودکان نوپا این است که در مراحل رشد کودکشان دخالت میکنند. مثلا پرت کردن وسایل منزل، لجبازی کردن و جیغ زدن کودکان کاری طبیعی برای کودکان زیر دوسال است نشانه ناتوانی ابراز نیاز و احساسات آنهاست که باید به بچه ها طریقه ابراز نیازشان را بیاموزید و با درایت والدین تبدیل به مرحله یا گذرا خواهد شد. اما زمانی که والدین به جنگ رفتار طبیعی فرزندشان می روند نه تنها آن رفتار را تقویت می کنند بلکه رابطه خود را با فرزندشان تبدیل به لجبازی می کنند.
- بچه ها هیچ کار بدی را عمدا و برای اینکه بخواهند لج شما را در بیاورند، انجام نمی دهند و بسیاری از کارها را صرفا برای جلب توجه شما انجام می دهند.
توصیه من به شما مادر عزیز این است که هر روز یک زمان با کیفیت حداقل نیم ساعت صرف کوچولوی خود کنید و با او فعالیت مورد علاقه اش را انجام دهید ( باهاش بازی دلخواهش را بکنید ) و اینکار را هر روز و مستمر انجام دهید(مانند آب و غذا دادن به کودک) تا رابطه کودک با شما عمیق تر شود. و در نهایت،گاهی اوقات کودکان برای رسیدن به خواسته‌های خود از این روش‌ها استفاده می‌کنند بی‌توجهی شما به رفتار غیرمعقول کودک‌تان، فراوانی این رفتار را آرام آرام کمتر می‌کند و به تدریج از بین می‌برد. در اوقات دیگر و در کارهای روزمره توجه مثبتتان را بیشتر کنید. نوازش و تشویق را دریغ نکنید. به کارهای خوبش عکس العمل مناسب نشان دهید. این کار توجه طلبیش ارضا می کند و نیازی به جلب توجه منفی پیدا نمی کند.
به امید لحظات شاد در کنار فرزند عزیزتان