سلام. با تشکر از مراجعه شما به سایت راسخون و عذرخواهی بابت تاخیر در پاسخگویی به دلیل وجود مشکلات فنی؛

همراه گرامی معمولا در این مواقع عصبانیت، غم، ناامیدی و حتی ترس سراغ انسان می آید. این احساسات اگر چه کاملا طبیعی هستند. ولی نباید این موارد شما را وارد به قهر و دوری از شوهرتان بکند.

شما باید به محض اینکه آرامش خود را به دست آوردید، با همسرتان روبرو شوید و به صورت رو در رو با او صحبت کنید. از او بخواهید که به شما توضیح دهد چه اتفاقی افتاده است. سعی کنید با آرامش و بدون اتهام‌زنی، سوالات خود را بپرسید.

سعی کنید به حرف‌های همسرتان به دقت گوش دهید و سعی کنید از دیدگاه او نیز به موضوع نگاه کنید. حتما او در این رابطه توضیحاتی دارد، که شما را برای راهمایی و پیدا کردن این مشکل کمک خواهد کرد.

چرا قهر و دعوا راه حل مناسبی نیست؟

تشدید تنهایی و انزوا: قهر کردن باعث می‌شود همسرتان احساس انزوا و تنهایی بیشتری کند. این احساس ممکن است او را به سمت ارتباطات نامناسب و پرخطر سوق دهد.
 

افزایش تمایل به تکرار رفتار: اگر با قهر و دعوا به این موضوع واکنش نشان دهید، ممکن است او احساس کند که با این کار می‌تواند به خواسته‌های خود برسد و در نتیجه این رفتار را تکرار کند.
 

تخریب رابطه: قهر و دعوا باعث ایجاد فاصله بین شما و همسرتان می‌شود و به اعتماد متقابل آسیب می‌رساند.
 

بدتر شدن از این موقعیت: هم  با نامحرم چت بیشتری می کند، هم ارتباط تلفنی سمعی و بصری بیشتر می شود، و در آخر هم منجر به ملاقات با یکدیگر خواهند شد.

بهبود روابط پس از چنین اتفاقی اگر چه زمان‌بر است. ولی باید او را با همین وضعیت تنها نگذارید تا به مرور زمان و اهمیت دادن شما به او، اوضاع با مشاوره گرفتن از دیگران بهتر شود.