ناشناس
ارتباط با مادر
سلام.من دائم از مادرم انتقاد میکنم و یا عیب و ایراد میگیرم،بابت کارهاش،رفتارهاش،حرفهاش،عملکردهاش و... ک از بچگی تا حالا باهام داشته ویا میگم فلان کارو برام کردی یا نکردی و دایم ازش انتظار و توقع دارم طوری ک همیشه ازم دلخور و ناراحت میشه،با هیچکس دیگه اینطور نیستم،با دوستانمم اونایی ک تو هردوره ای بودم و باهم صمیمیتر بودیم فقط اگه ب نیازهام پاسخ نمیدادند رهاشون میکردم همین، ولی ازشون انتقادنمیکردم.علتش چیه ک من اینطوریم؟چه راهکاری برا بهترشدنم هست؟ایا طبیعیه ک من اینطوریم؟
مشاور: زینب علی پور
با سلام به شما دوست عزیز:
در دین اسلام درباره مقام پدر و مادر سخن های زیادی آمده است در سیزده جای قرآن از احسان و نیکی به پدر ومادر آمده است. البته نه نیکی و احسان ظاهری بلکه احسانی که از وجود انسان باشد. مادر واژهای عمیق و ژرفی است که انسان را به تفکر وا می دارد. این مادر است که به انسان جان داده و او را با تمام وجود خود آبیاری کرده و به بار نشان ده، بزرگان ما یک شب بیداری مادر بر بالین کودکش را همپای جهاد با دشمن دانسته اند و اجر و پاداش جهاد را برای مادر نوشته اند.
ما در کتاب های درسی دوران تحصیلات، در رسانه ها در فضای مجازی همه جا از مقام مادر سخن به میان می آورند پس ارزش مادر و جایگاه او بر کسی پوشیده نیست.
حال وظیفه من به عنوان فرزند چیست؟ آیا اجازه داریم هر گونه بی احترامی نصبت به او روا داشته باشیم؟
خیر، این کار اول از این که به مادرمان آسیب بزند به خود انسان آسیب می رسد، بی احترامی و تند خویی عواقب درناکی برای انسان چه در این دنیا و چه در آخرت دارد. از جمله کوتاهی عمر، عاقبت به خیر نشدنبارها و بارها شنیده ایم که فلانی عاق والدین شده، که معمولا عاقبت به خیر هم نمی شوند.
گاهی اوقات ما تندی می کنیم اما او سکوت می کند، مطمئنا می تواند در مقابل تندی ما عکس العملی تند نشان دهد اما او مادر است و طاقت هیچ ناراحتی ما را ندارد.
بهترین راه برای شما این است که با خود فکر کنید، تمام رفتارهای بد خود را در یک دفترچه بنویسید ( البته این به این منظور است که تمرین کنید تا این رفتارها تکرار نشود نه این که سرخورده شوید) مادران قلب مهربانی دارند با دیدن هر گونه محبت از سوی فرزندان ناراحتی های گذشته را فراموش می کنند.کارها و رفتارهای بد را به مرور و یکی یکی و با تمرین ترک کنید.
دستانش را ببوسید، این کار سبب می شود نصبت به خضوع پیدا کنید و عملا متوجه مقام او شودید. از رفتارهای بد گذشته اظهار پشیمانی کنید و از او عذر خواهی کنید.
از هر گونه محبت حتی اگر هم کوچک باشد دریغ نکنید، در کارهای خانه به او کمک کنید، برایش هدیه تهیه کنید حتی با یک شاخه گل، با او به خرید بروید، پای دردل هایش بنشید، این کارها هم دل او را را بدست می آورید و هم باعث آرامش روحی خودتان می شود.
بزرگان ما فرموده اند که اگر حاجتی از خداوند دارید و برای اجابت آن نزد مادر بروید و پای او را بوسه بزنید، آن قدرببوسید تا اشک از چشمانش جاری شود، در آن هنگام از او بخواهید تا برای حاجتتان دعا کند.
انسان هر کاری با اراده و ایمان می تواند انجام دهد فقط باید نصبت به انجام این کار مصمم باشید و از خدای متعال بخواهید تا در این کار شما را یاری کند.
