علیکم السلام.

خداوند به انسان هایی که سختیها و بی مهری ها و اخلاق نامناسب دیگران را تحمل می کند بیشتر توجه کرده و جایگاه رفیعتری در دنیا و آخرت برای او در نظر میگیرد... اگر به داستان زندگی علمی ربانی و عرفا توجه کنید آنها نیز با این مشکلات در اطراف خود روبرو بودند و با تحمل آن مشکلات بوده که توانستند به مقامات بالای اخلاقی و عرفانی برسند... ضمن آنکه همه ما در برخورد با هر انسانی باید اقتضائات فکری و اخلاقی و علمی آنها را در نظر بگیریم...

هر انسانی در یک فضای فرهنگی و اخلاقی و استدلالی قرار دارد که گاهی رفتارش باعث آسیب دیدن اطرافیان می شود، هر انسانی اخلاقی دارد که نشات گرفته از خوشی ها و ناخوشی های زندگی اش بوده است، با طرز تفکری بزرگ شده است و نگاه خاصی به مسائل دارد... اینجاست که برخی نگاهها و جهتگیری ها با یکدیگر موافق و مخالف می شوند و به اختلاف می خورند. در خصوص پدر و مادر ما موظف به احترام صددرصدی هستیم و اگر با اختلافی مواجه شدیم باید نظر و رفتار والدین را بر خورد ارجح بدانیم و تمام و کمال به ایشان احترام گذاشته و محبت کنیم. البته نه به این معنا که آنها را از نظر فکری پایین تر از خودمان بدانیم و با حالت ترحم رفتار کنیم، بلکه باید آنها را بالاتر از خودمان تصور کنیم و به خاطر مقامی که دارند آنها را شایسته تقدیر و محبت بدانیم و در کنار آن از خداوند بهترین مقامات را درخواست کنیم...

انشالله در پناه خداوند مهربان باشید