ناشناس

وقتی در جمعیت وسایل نقلیه عمومی قرار می گیرم حالم بد می شود، مشکلم چیست؟

سلام وقتتون بخیر، من ۲۰ سالمه دانشجوی سال دوم مقطع لیسانس هستم، تا قبل باز شدن دانشگاها من از وسایل نقلیه عمومی استفاده ای نمیکردم، و از زمانی که مجبورم با بی آرتی و اتوبوس رفت آمد کنم دچار یه مشکلی شدم، زمانی که بی آرتی پر از آدم میشه من حالم بد میشه، و این حال بدم اول با تعرق شروع میشه و کم کم باعث حالت تهوع میشه، امتحان کردم تایمایی ک بی آرتی و اتوبوس خلوته مشکلی ندارم اصلا ولی کافیه دورم شلوغ بشه سریع حالم بد میشه حتی اگه من روی صندلی باشم و هیچ آدمی بهم نچسبیده باشه، قبلا مشاوره گرفته بودم میگفت شاید بابت فضای بسته و بو و... باشه ولی نه من اصلا مشکل بو ندارم پنجره ها و فن اتوبوس هم باز هستن اکثرا، من نگاهشون که میکنم حالم بد میشه، و این به سومین بار رسید که من به دانشگاه نرسیدم و برگشتم خونه هر سه بار هم حالم به قدری بد شد که مجبور شدم برگردم وسط راه، یجوری شده که صبح قبل راه افتادن استرس میگیرم که نکنه امروزم حالم بد بشه و مجبور بشم برگردم،من نمیدونم مشکلم چیه، ممنون میشم کمکم کنید، باتشکر.
يکشنبه، 19 تير 1401
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

ناشناس

وقتی در جمعیت وسایل نقلیه عمومی قرار می گیرم حالم بد می شود، مشکلم چیست؟

ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 20 ساله )

سلام وقتتون بخیر،
من ۲۰ سالمه دانشجوی سال دوم مقطع لیسانس هستم، تا قبل باز شدن دانشگاها من از وسایل نقلیه عمومی استفاده ای نمیکردم، و از زمانی که مجبورم با بی آرتی و اتوبوس رفت آمد کنم دچار یه مشکلی شدم، زمانی که بی آرتی پر از آدم میشه من حالم بد میشه، و این حال بدم اول با تعرق شروع میشه و کم کم باعث حالت تهوع میشه، امتحان کردم تایمایی ک بی آرتی و اتوبوس خلوته مشکلی ندارم اصلا ولی کافیه دورم شلوغ بشه سریع حالم بد میشه حتی اگه من روی صندلی باشم و هیچ آدمی بهم نچسبیده باشه، قبلا مشاوره گرفته بودم میگفت شاید بابت فضای بسته و بو و... باشه ولی نه من اصلا مشکل بو ندارم پنجره ها و فن اتوبوس هم باز هستن اکثرا، من نگاهشون که میکنم حالم بد میشه، و این به سومین بار رسید که من به دانشگاه نرسیدم و برگشتم خونه هر سه بار هم حالم به قدری بد شد که مجبور شدم برگردم وسط راه، یجوری شده که صبح قبل راه افتادن استرس میگیرم که نکنه امروزم حالم بد بشه و مجبور بشم برگردم،من نمیدونم مشکلم چیه، ممنون میشم کمکم کنید، باتشکر.


مشاور: الهه سادات صالحی

سلام خدمت شما دوست و همراه گرامی
متوجه حال شما و مشکلی که حال شما را دچار اختلال کرده است شدم .استرسی که به شما دست می دهد شما را دررنج قرار می دهد و اضطراب ناشی از ان بسیار سخت است .این مسئله شما و کارکرد مثبت شما را با اختلال روبرو کرده است .تا حدی که ممکن است برای جلوگیری از وقوع و تجربه ی ان حال بدی که توصیف نمودید ، کلا از خارج شدن  از خانه اجتناب کنید .

متاسفانه پس از دوران  قرنطینه ی کرونا و فاصله گزاری اجتماعی و ماندن در خانه افراد زیادی در جامعه ی ما و جامعه ی بین المللی دچار اختلالات اضطرابی و فوبیایی  شده اند .در یک تعریف  ساده:  فوبیا ترس  مرضی وشدید ، وحشت ، نگرانی  و هراسی غیر منطقی و غیر طبیعی است ، که وقتی فرد با سوژه ای خاص یا شیء و یا موقعیتی خاص مواجه می شود به او دست می دهد و او را دچار اضطراب شدیدی می کند که شدت این اضطراب در فرد ایجاد رفتار اجتنابی می کند .و این رفتارهای اجتنابی منجر به ایجاد اختلال در عملکرد فرد در زمینه های گوناگون زندگی اش  می انجامد ، گفته می شود .

فردی که دچار فوبیا شده است به محض این که در معرض ان چیزهای خاصی که نسبت به انها فوبیا دارد قرار میگیرد شدیدا دچار ترس و اضطراب می شود.به حدی که تغییرات واضح  فیزیولوژیکی در فرد نمایان میشود .مثل تنفس کوتاه ، لرزیدن ،تعریق،گشادی مردمک چشم و غیره .اختلال فوبیا شاید در ابتدا به نظر ساده و پیش پا افتاده به نظر برسد ولیکن می تواند بر تمام ابعاد زندگی فرد اثر سوء بگذارد و کارکرد مثبت فرد را تحت الشعاع قرار دهد .

اگورا فوبیا یا هراس از فضاهای شلوغ یکی از فوبیا های رایج می باشد که فرد با مواجه شدن با مکانهای شلوغ و پر جمعیت تا حدی دچار اضطراب و ترس می شود که دچار حمله ی پنیک  یا وحشت زدگی می شود .این اختلال یعنی حمله ی پنیک  یکی از اختلالات اضطرابی  محسوب می شود .که از ویژگی های این اختلال ( پنیک)حملات وحشت ناگهانی است ، که فرد تجربه می کند.فرد بدون دلیلی واضح و مشخص،  به طور ناگهانی،به شدت مضطرب می شود و شدیدا می ترسد .به حدی که فرد تصور می کند با سکته قلبی فاصله ی زیادی ندارد .و همین موضوع باعث اضطراب بیشتر و ترس مضاعف در فرد می شود .و به این صورت در چرخه ای معیوب گرفتار می شود .

بیماری و  همه گیری کرونا ، خانه نشینی ها قرنطینه ،فاصله گداری اجتماعی،سبب شده است افراد بسیاری به اختلال اگورافوبیا یعنی ترس از قضاهای باز یا شلوغی مبتلا شوند وحتی کسانی که قبل از پیدایش کوید ۱۹ مشکلی مختصردر این باره داشته بوده اند ، پس از داستان کرونا مشکل شان وخیم تر شده است .این چنین که  وقتی در معرض جمعیت و شلوغی قرار می گیرند ناخوداگاه چنان دچار اضطراب و ترس می شوند که روند و جریان زندگی شان با اختلال مواجه شده است .

در دوران کرونا به دلیل فاصله گذاری ها، عدم حضور در جمع ها و منع  رفتن به مهمانیها  یاحضور در اجتماعات شلوغ به دلیل جلوگیری از انتقال هر چه بیشتر این ویروس ، باعث شده است  افراد مهارت های ارتباطی خود را از دست بدهند ،ویا اینکه  به این دلیل که  این مدت از این اجتماعات دور بوده اند و در خلوت به سر می برده اند ، دیگر به شلوغی ها عادت ندارند و به همین روال انزوایی عادت نموده اند .و حالا حاضر شدن در مکان های شلوغ برایشان مشکل و سخت  شده است .

خبر خوشی  که در درمان فوبی ها وجود دارد ، خوش درمان بودن انها و سریع پاسخ دادن ان ها به تغییر است .پس جای نگرانی نیست .هر چه سریع تر تحت درمان قرار بگیرید قبل از انکه این اختلال، عملکرد و کارکرد مثبت شما را دچار اختلالاتی بیشتر نماید .

امید وارم انچه بیان شد تا حدی شما را از ابهام خارج کرده باشد و در راستای بهبود تان یاری رسان بوده باشد .

در پناه خدای مهربان باشید .



 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.