با سلام و احترام خدمت شما راسخونی عزیز

بهانه گیری کودک ناشی از ناتوانی او در بیان احساسات و انتظاراتش است .

کودک شما تمامی کلماتی که از سوی شما می شنود درک میکند اما نمیتواند منظور خود را بیان کند در نتیجه ناامید شده و شروع به جیغ کشیدن می کند. خستگی،گرسنگی، ترس، کسل شدن، بیماری یا درد، نیاز خاصی داشتن و حتی ناتوانی در بیان خواسته خود همه اینها می توانند عواملی برای بهانه گیری کودک تان باشد.

زمانی که کودک شما در حال بهانه گیری و جیغ زدن و داد زدن است به صحبت های شما گوش نمی دهد در این موقعیت هرچه شما بیشتر داد بکشید صدای جیغ و او نیز بلندتر میشود . در این شرایط شما هیچگاه نباید کنترل خود را از دست بدهید و باید همیشه آرامش خود را حفظ کنید تا او سریعتر  آرام شود.در هنگام بهانه گیری های کودک به هیچ وجه با او بحث نکنید به او رشوه ندهید، در زمان آرام بودنش با او صحبت کنید و به او بگویید دوستش دارید، به او محبت کنید و او را در آغوش بگیرید.

کودک تان با این رفتار آرامش بیشتری خواهد گرفت. صحبت کردن در مورد بهانه گیری هایش به شما کمک میکند تا بفهمید مشکل فرزندتان چیست. با صحبت کردن به او بفهمانید که برای بیان احساساتش باید حرف بزند، بگویید ببخشید که من تو را درک نکردم الان که جیغ نمیکشی متوجه شدم چه میخواستی . گاهی هم لازم است و او زمان بدهید تا خودش را آرام کند او را در مکانی خسته کننده به حال خودش بگذارید به او بگویید این یک تنبیه نیست من به تو زمان میدهم تا آرام شوی و مثلا در اتاقم منتظر تو هستم .

اگر نپذیرفت در آن مکان بماند او را با قدرت در مکان مورد نظر نگه دارید، در صورتی که جایش امن بود به او حتی نگاه یا توجه نکنید تا با خودش کنار بیاید. هنگام عصبانیت اغلب کودکان تنفس سریع دارند و بدنشان سفت میشود برای آرام کردنش به او بگویید بیا خرگوش آرام شویم.

چشمهایت را ببند، آرام باش،نفست را فرو بده، حالا به سمت بیرون و فوت کن، الان زمان آن است تا یک خرگوش شل شوی، دماغ خرگوشی ات را تکان بده، حالا صورت خرگوشی ات را  بی حرکت و شل کن، انگشت های دستت را تکان بده،حالاآنها را شل کن . انگشت های پا را تکان بده حال آنها را شل کن . نفس داخل و بیرون و در پایان تو الان یک خرگوش آرامی . 

یادتان باشد علت بهانه گیری های روزانه کودک شما تنش و استرس موجود در خانه نیز می تواند باشد، همینطور نه شنیدن های مداوم از والدین برای کشف دنیای پیرامون خود که بر کج خلقی و بهانه گیری های کودک تاثیر می گذارد.