ناشناس
هر چی به همسرم می گم خونه مستقل بگیریم راضی نمی شه!
سلام من۲۱سالمه و۷ساله که باپدرشوهرمیناباهم زندگی می‌کنیم.۳تابچه دارن ۱ دختر و۲ پسر که همسرم پسر بزرگشونه چندساله به همسرم میگم خونه بساز براخودمون هربارمیگه باشه هنوز خبری نیست(اینم بگم ۱دختر۵سال و۱پسر۲سال ونیم دارم).برادرشوهرم تازه نامزد کرده قراره عروسی بگیرن مادر شوهرم به شوهرم گفته یه خونه اجاره کنیم تویابرادرت یکیتون بره اونجا همسرم گفته من نمیرم اون بره ،من واقعا خسته شدم ازاین سبک زندگی دلم زندگی مستقل میخاد گفتم بهش خب مامیریم برگشته به من میگه توخیلی پرورویی! باز به روت خندیدم دور ورداشتی ،نمیدونم چیکارکنم چطورراضیش کنم ۷ساله دارم میگم خونه خونه هربارمیگه باشه الانم که اینجوری بنظرتون تند برخورد کنم یاقهر کنم برم؟شوهرم ازاینجا دل نمیکنه خستم کرده!شوهرم اخلاقش هم کمی تنده بنظرتون چیکار کنم؟اینم بگم از نظرمالی مشکلی نداریم خداروشکر
مشاور: فاطمه ترکاشوند
سلام و احترام. شرایط شما قابل درک است و زندگی در خانه مشترک با خانواده همسر، به ویژه به مدت طولانی، می‌تواند چالش‌های زیادی به همراه داشته باشد. اینکه شما بعد از ۷ سال زندگی مشترک، همچنان در پی خانه مستقل هستید، کاملاً منطقی است و حق شماست که زندگی مستقل و خصوصی برای خود و فرزندانتان داشته باشید. به خصوص که از نظر مالی مشکلی ندارید.
اینجا چند نکته وجود دارد که ممکن است به شما کمک کند:
1.گفت‌وگوی آرام و جدی: ابتدا سعی کنید با همسرتان در یک موقعیت آرام و بدون تنش، گفت‌وگو کنید. بیان کنید که چرا نیاز به استقلال دارید و این موضوع چقدر برای شما و خانواده‌تان مهم است. از احساسات و نیازهای خود بگویید، اما بدون اتهام‌زنی یا انتقاد از او. به او بگویید که این مسئله نه تنها برای شما بلکه برای بهبود کیفیت زندگی و تربیت فرزندانتان مهم است.
2. تاکید بر آینده فرزندان: ممکن است همسرتان با تمرکز بر نیازهای فرزندان و اینکه چقدر محیط مستقل و آرام می‌تواند برای تربیت آن‌ها مفید باشد، متقاعد شود. تاکید کنید که داشتن فضای خصوصی برای رشد و آرامش فرزندان ضروری است.
3. مشاوره زوجین: اگر همسرتان همچنان مقاومت می‌کند، پیشنهاد کنید که با هم به مشاوره زوجین بروید. یک مشاور می‌تواند به شما کمک کند تا بهتر یکدیگر را درک کنید و راه‌حل‌های عملی برای مشکلاتتان پیدا کنید.
4. مرزگذاری و اصرار: در نهایت، اگر همچنان تغییری ایجاد نشد، ممکن است لازم باشد مرزهای مشخص‌تری بگذارید و با جدیت بیشتری مسئله را مطرح کنید. مثلاً می‌توانید به او بگویید که اگر شرایط تغییر نکند، ممکن است مجبور شوید تصمیمات جدی‌تری بگیرید، مثل قهر یا جدایی موقت، تا او جدیت موضوع را درک کند.
5. بررسی دلایل همسر: شاید همسرتان دلیلی برای ماندن در این خانه دارد که به شما نگفته باشد. سعی کنید با او صحبت کنید تا متوجه شوید دلیل واقعی مخالفتش چیست. ممکن است او احساس مسئولیت سنگینی نسبت به خانواده‌اش داشته باشد یا نگران مشکلات احتمالی بعد از جدایی از خانواده‌اش باشد. اگر دلایلش را بهتر بفهمید، ممکن است بتوانید راه‌حلی پیدا کنید که هر دوی شما را راضی کند.
در نهایت، مهم است که شما و همسرتان بتوانید به تفاهم برسید و یکدیگر را در این مسیر حمایت کنید. تصمیم به قهر یا تند برخورد ممکن است اوضاع را پیچیده‌تر کند، پس بهتر است ابتدا همه گزینه‌ها را بررسی کنید و سپس در صورت نیاز از این ابزارها استفاده کنید.
