به پرسشهاي کودکان پيش دبستاني دربارهي خدا چگونه پاسخ دهيم؟
به پرسشهاي کودکان پيش دبستاني دربارهي خدا چگونه پاسخ دهيم؟
مشاور: نيـــــــــــايـــــــــش
ج: پرسشهاي کودکان دربارهي خدا را جدي بگيريد و بدانها پاسخ دهيد. پاسخهايي از قبيل اين که »بعد ميفهمي« يا »بزرگ ميشوي و خواهي فهميد«، درست نيست؛ زيرا ممکن است از ناآگاهان يا غرضورزان بپرسد و دچار سردرگمي يا انحراف شود. هيچگاه به پرسشهاي کودکان دربارهي خدا، بيدرنگ و بدون تأمل پاسخ ندهيد. پاسخ به اين گونه پرسشها بايد در زمان و مکان مناسبي باشد. هنگام آشپزي، زمان آماده شدن براي خروج از منزل، هنگام مرتب کردن اتاقها و...، زمانهاي مناسبي نيستند و اگر کودک شما در اين گونه موقعيتها پرسيد، پاسخ آن را به زمان مناسبي واگذاريد. پاسخهاي شما بايد با سن کودک متناسب باشد. استفاده از استدلالهاي ساده براي اقناع کودک خوب است؛ اما استدلالهاي فلسفي سنگين فايدهاي ندارد. مهمترين و شايعترين پرسشهاي کودکان دربارهي خدا عبارتند از: 1. خدا کيست و چيست؟ براي پاسخ به اين سؤال، بايد از اوصاف خداوند و مقايسهي او با ديگران استفاده کرد: خدا کسي است که مهربانياش از پدر و مادر هم بيشتر است. او کسي است که از پدر و مادر هم بيشتر از تو مراقبت ميکند. خدا از قويترين کسي که ميشناسي هم قويتر است. 2. خدا کجا است؟ خدا همه جا هست. 3. چه طور و چگونه خدا همه جا هست؟ خدا مثل ما انسانها نيست که فقط در يک جا هستيم. او قدرتي دارد که ميتواند همه جا باشد؛ مثل سخنران تلويزيون که در همهي خانهها او را ميبينند. 4. اگر خدا همه جا هست، چرا او را نميبينيم؟ خيلي چيزها مانند هوا، گرما و برق را نميبينيم؛ اما وجود دارند. فرزندي، همين نکته را از پدر خود ميپرسد. پدر ليواني آب و دو حبه قند ميآورد و مقابل ديدگان فرزند، آن دو حبه قند را داخل آب در ليوان قرار ميدهد و آنها را در آب حل ميکند؛ آن گاه ميپرسد: آيا حبههاي قند داخل ليوان هستند يا از آن خارج شدهاند؟ فرزند پاسخ ميدهد: داخل ليوان هستند. پدر: آيا تو آنها را ميبيني؟ فرزند: خير. پدر: آنها داخل ليوان هستند؛ اما با چشم ديده نميشوند؛ خدا هم اين گونه است. 5. خدا چقدر بزرگ است؟ نميدانم چقدر بزرگ است؛ اما ميدانم که هيچ چيز در دنيا بزرگتر از خدا نيست. خدا از بزرگترين کسي که تو ميشناسي، بزرگتر است. 6. لباسهاي خدا چه اندازه است؟ خدا مثل ما آدمها نيست که لباس بخواهد. 7. اگر خدا بالا هست، چرا پاهاي او را نميبينيم؟ خدا مثل ما آدمها نيست که پا داشته باشد. گذشته از اين، ما خدا را با چشم نميبينيم. 8. اگر خدا همه جا هست، چرا به آسمان نگاه ميکنيم؟ برکتهاي خدا مثل باران، از آسمان فرود ميآيد. ما آدمها، جاهاي بلند را بهتر ميدانيم؛ به همين دليل، نفر اول مسابقه در کشتي، بر روي سکوي بالاتر ميايستد. 9. خدا که بزرگ است، چگونه در قلب ما جا ميگيرد؟ همان طور که پدر و مادرت در قلب تو هستند. 10. آيا خدا در جاهاي بد مانند توالت هم هست؟ بله، خدا همه جا هست. توالت از نظر ما آدمها بد است؛ ولي از نظر خدا بد نيست؛ چون او همه چيز را آفريده است؛ مانند مامان که وقتي برادر کوچولويت را تميز ميکند، بدش نميآيد. 11. خدا را چه کسي آفريده است؟ خدا هميشه بوده، و ما به اين مطلب ايمان داريم و در پي دليل آن نميرويم؛ مانند اين که تو ايمان داري هيچگاه از روي زمين بلند نميشوي؛ ولي دليل آن را هم نميداني.