م
سلام و خسته نباشيد ؛ دختري 15 ساله هستم که مدتي پيش در راه مدرسه به پسري علاقه مند شدم و با سختي فراوان...
سلام و خسته نباشيد ؛ دختري 15 ساله هستم که مدتي پيش در راه مدرسه به پسري علاقه مند شدم و با سختي فراوان توسط يکي از دوستانم شماره اش را به دست آوردم، ولي بعد از چندين بار صحبت کردن زماني که او خواست تا مرا از نزديک ببيند به او جواب منفي دادم، زيرا خانواده ام با اين کار مخالف هستند و دلم نمي خواهد با اين کارم اعتماد خانواده ام را نسبت به خودم کم کنم. اما از طرفي هم نمي خواهم تا پسر مورد علاقه ام که خوش تيپ و خوش قيافه است را از دست بدهم. بارها تصميم گرفتم تا موضوع را با مادرم در ميان بگذارم. اما ترس از اين کار باعث شده که هر دفعه مساله را به دست تقدير بسپارم. اما باور کنید که هر کار مي کنم تا بتوانم او را فراموش کنم نمي توانم و احساس مي کنم که علاقه ام واقعي است و از روي هوي و هوس نيست. حالا از شما مي خواهم کمکم کنيد تا بتوانم تصميم درستي بگيرم.
مشاور: hassan najafi
دختر خوبم، هدف از دوستي با جنس مخالف در فرهنگ کشور ما چيست؟آيا هدف ازدواج و تشکيل يک زندگي مشترک با کمترين مشکلات نيست؟ اما به نظر مي آيد شما کم سن تر از آن هستيد که بتوانيد با درايت کافي همسر آينده خود را انتخاب کنيد. در کلام شما نکته ظريفي نهفته است که نوشته ايد «او پسري خوش قيافه و خوش تيپ است» همين جمله نشاندهنده آن است که در سنين پايين ملاک هاي انتخاب جنس مخالف و يا همسر بسيار سطحي و محدود است! و وقتي با فرد مورد علاقه وارد زندگي مشترک مي شويد آنگاه متوجه مي شويد که بسياري نکات ديگر و با اهميت وجود داشته که نه آن را ديده ايد و نه به آن فکر کرده ايد- ازدواج و آشنايي هرچه سني پايين تر داشته باشيد کمتر درايت و عقل در آن نقش دارد و به همين نسبت ظاهربين، سطحي نگاه کردن و هوس در آن افزايش مي يابد-پس بهتر است ارتباط در زمان مناسب، سن مناسب، هدفمند و با اطلاع خانواده باشد. بسيار خوب و زيباست که شما به دليل از دست ندادن اعتماد خانواده و گناه آلود بودن اين چنين روابطي آن را نپذيرفتيد و عقلاني رفتار کردنتان بسيار جاي تحسين دارد. ما نمي گوييم او را فراموش کن، من مي گويم ارتباطت را براساس عقل شکل بده، آن را هدفمند کن و با اطلاع خانواده باشد. در غير اينصورت جز عشق زودگذر و هوس چيزي ديگري نيست و نام ديگري بر آن نمي شود گذاشت. بارها شنيده ام که جوانان در سن و سال شما مي گويند که «اين پسر و يا دختري که با من دوست است با بقيه فرق مي کند». اين جمله خام و تکراري را بارها شنيده ام و خود اين افراد بعد از مدتي به اشتباه بودن آن پي مي برند، ولي گاهي اوقات کمي دير شده. به ياد دارم که در يک مشاوره با 16 نفر از دانش آموزان دبيرستاني به طور انفرادي، تمامي آن شانزده نفر بدون استثناء به من گفتند: «دوست من با بقيه فرق مي کند، نگاهش مثبت و هدفش پاک است» اميدوارم اين جمله زماني به کار رود که از روي عقل و منطق و با اطلاع و راهنمايي والدين باشد.
