با سلام و عرض ادب و احترام خدمت شما برادر گرامی، پیرامون مسئله ای که مطرح کرده اید به چند نکته اشاره می کنیم: 1. بدون تردید عشق ها و علاقه هایی از این قبیل حالاتی بیمارگونه دارد و بسیار آسیب زننده است و موجب هدر رفتن انرژی عاطفی عظیمی از فرد عاشق می گردد. این عشق های جنون آمیز بر خلاف تصور ابتدایی حاصلی جز اضطراب و افسردگی ندارد و فرد عاشق هم پای تشدید تدریجی محبتش، تمام عزت نفس خود را به رابطه و توجه به معشوق گره می زند و اصلاً عشق معنای زندگی او و یگانه ارزش وجودی او می گردد و نه تنها از تمامی ارزش های وجودی و نعمت ها و توانمندی های خود غافل گشته که آنها را بی ارزش می داند. فلذا با کوچکترین رفتار دور از انتظار از فرد محبوب به شدت آشفته شده و در غمی جانکاه و خشمی شدید فرو می رود و حالاتی دو سو گرایانه در روان او پدید می آید. 2. ریشه و علت اصلی اینگونه روابط را باید در دوران کودکی فرد و هنگام شکل گیری شخصیت او جستجو کرد. افرادی که در دوران کودکی محبت کامل و مناسب را از پدر و مادر دریافت نمی کنند و سبک دلبستگی ناايمن دو سو گرا پیدا می کنند مستعد چنین روابط بیمارگونه اند. چنین افرادی علاوه بر پرورش عزت نفس نامطلوب به شخصیت هایی مهر طلب تبدیل شده و در زندگی به دنبال فردی می گردند که با ابراز علاقه افراطی به او خود را در مرکز توجه او قرار دهند. این وضعیت کم کم موجب پیدایش انگیزه های جنسی شده و فرد را به سمت روابط مبتذل و خارج از چارچوب اخلاقی سوق می دهد. 3. استراتژی درمانی چنین حالاتی مبتنی بر ارائه بینش لازم از بیماری به فرد مبتلا، بازسازی عزت نفس و تقویت باورهای انسان الهی و استفاده از تکنیک عشق زدایی بوده که در یک ارتباط الکترونیکی امکان پذیر نیست. توصیه می کنیم به تکنیک های روانشناسی مراجعه کرده و یا دست کم به صورت تلفنی از راهنمایی های کارشناسان مجرب بهره ببرید. در این زمینه با تلفن 09640 تماس بگیرید. این مشاوره توسط فرهنگسرای پرسش پاسخ داده شده است .