با سلام و عرض ادب ازدواج رابطه است که با عشق آغاز می شود و با تعهد ادامه می یابد. پس یکی از ارکان مورد نیاز برای یک ازدواج مناسب وجود عشق و علاقه دوطرفه است. پس اگر به خواستگار خود هیچ گونه علاقه ای ندارید ازدواج و زندگی با چنین فردی نیز به نظر نمی رسد عاقبت خوبی داشته باشد. درست است که خانواده شما در شرایط نامساعد و تنگنا قرار دارند. اما نباید از دست دادن سرمایه اقتصادی باعث عدم خوشبختی شما در آینده شود. مسلماً برای پدر و مادر شما خوشبختیان بیش از مال و اموال اهمیت دارد و احتمالاً دلیل پافشاری پدرتان نیز اطمینان از خوب بودن پسر عمویتان است که در کنار تهدید های صورت گرفته از سوی خانواده آنها باعث پافشاری ایشان بر این ازدواج شده است. اما با همه این وجود در صورتی که پس از گذشت این مدت زمان هنوز هیچ گونه علاقه ای نسبت به ایشان در شما ایجاد نشده ادامه این رابطه و ختم شدن آن به ازدواج احتمالاً سرانجام خوبی نخواهد داشت و در نهایت یا به جدایی ختم می شود و یا مجبور خواهید بود این زندگی را تحمل کنید. پس بهتر است به دنبال راهکارهایی باشید که از طریق آنها پدرتان را از این تصمیم منصرف کنید. بهتر است در این راستا از فرد ریش سفیدی که پدرتان او را قبول دارد مثلاً از پدر بزرگتان کمک بگیرید و خواسته خود را با او مطرح کنید و از او بخواهید با پدرتان صحبت کند. راه حل بهتر آن است که از یک روانشناس با صلاحیت و نیز با تجربه که نسبتاً مسن بوده و تجربه کافی در مسایل خانوادگی دارد کمک بگیرید تا از این طریق پدرتان را از تصمیمی که گرفته منصرف کند و به او کمک کند تا راه حل بهتری برای حل مشکل پیش آمده بیابد. همزمان با این تلاش ها با پدر خود صحبت کنید و در محیط و شرایطی آرام و با کلامی محبت آمیز خواسته خود را با او مطرح کنید و تلاش خود را برای قانع کردن او بنمایید ولی از آنجایی که سن کمی دارید صحبتهای یک فرد مسن مؤثر تر خواهد بود.