سلام علیکم. با توجه به گناه بزرگ غیبت، میخواستم بدانم آیا موردی که عرض میکنم هم غیبت محسوب میشود یا نه؟ اگر انسان بدون غرضی خاص و بدون تمسخر و بدون تحقیر فردی در مورد کسی حرف بزند،، و به نیت اینکه از اشتباهات آن شخص پند بگیرد و بر تجربیات خویش و یا دیگران بیفزاید، آیا غیبت محسوب میشود؟ مثلا دختری در اقوام در ازدواج شکست خورده، طوریکه خود آن دختر باعث نابودی زندگیش شده و این مورد را هم یک جورهایی قبول دارد، ایا بنده یا هر شخص دیگری میتوانیم اشتباهات آن دختر شکست خورده را ( در صورت لزوم و برای اینکه زندگی دیگری از هم نپاشد) متذکر شویم؟ البته طوریکه اگر خود دختر فهمید یا خیلی ناراحت نشود و یا اصلا ناراحت نگردد سپاس