در ابتدا توضیحاتی برای انواع کیفیت فیلم ها برای شما میدهیم: فایل های پسوند wma کیفیت فایل‌های WMA تفاوت چندان زیادی با آهنگ MP3 ندارد و گفته می‌شود که در حجم‌های خیلی پایین (حجم‌های در حد کیلوبایت) حتی کیفیتی بالاتر از MP3 را ارایه می‌دهد. یک فایل معمولی موسیقی با این فرمت تقریبا بین دو تا سه مگابایت حجم دارد. بنابراین در صورتی که پخش کننده شما امکان پخش این فرمت را دارد، بهتر است تمام آهنگ‌های خود را با این فرمت ذخیره و استفاده کنید. البته این فرمت بیشتر مربوط به فرمت های صوتی است تا تصویری. OGG یک نوع فرمت فشرده‌سازی صوتی محسوب می‌شود که از سوی مجامع طرفدار منبع‌باز (Open Source) به عنوان فرمت رقیب MP3 ارائه شده است و از آنجا که یک فرمت منبع باز است، در تجهیزات مختلف کیفیت و حجم متفاوتی دارد. برخی از شرکت‌ها از این فرمت برای پخش فایل‌های صوتی خاص دستگاه استفاده می‌کنند و با تغییر در نرخ بیت صوتی آن‌ها، صداهای منحصر به دستگاه خود را تولید می‌کنند. AVI ‏این بافت را مایکروسافت ساخته است و از آن پشتیبانی می‌کند. ظاهرا ‏قرار بود این بافت فقط در داخل ویندوز استفاده شود، اما به هر حال با سیستم‏عامل Mac OS ‏هم سازگاری دارد. هنگامی که فیلم از دوربین به کامپیوتر منتقل می‌شود، معمولا در بافت AVI ‏ذخیره می‌شود. در این حالت، کیفیت کاملا حفظ شده، اما به ازای هر ساعت فیلم با کیفیت استاندارد و صدای استریو، ۱۳ ‏گیگابایت از سخت‌دیسک شما اشغال می‌شود. MPEG مخفف عبارت Moving Picture Experts Group است که به صورت M-PEG خوانده می‌شود و به گروهی از فرمت‌های استاندارد فشرده‌سازی گفته می‌شود که از سوی گروه ISO ارایه شده‌اند. این فرمت معمولا نسبت به فرمت‌های رقیب همچون AVI و QuickTime کیفیت بالاتری دارد و برای فشرده‌سازی بیشتر فریم‌های تصویر، تنها تغییرات ایجاد شده در فریم‌های پشت سر هم را ذخیره می‌کند. MPEG-1: این فرمت تصاویر ویدیویی را با وضوح 350x240 پیکسل و سرعت سی فریم در ثانیه پخش می‌کند که کیفیت آن اندکی کمتر از کیفیت پخش ویدیوهای معمولی است. اصولا Mpeg-1 برای انتقال دادن 5/1 مگابیت در ثانیه طراحی شده است. با این مقدار می‌توان ویدیوهایی با کیفیت 352x240 – 97/29 فریم در ثانیه یا 325x288 و 25 فریم در ثانیه به دست آورد. از معایب بزرگ Mpeg-1 این است که تصاویر را به صورت پشت سر هم کدگذاری می‌کند و توان ترکیب پیچیده آنها را ندارد. بنابر این قابلیت فشرده‌سازی آن کم است. MPEG-2: وضوح پخش تصاویر ویدیویی در این فرمت 720x480 و 1280x720 پیکسل با سرعت 60 فریم در ثانیه است و کیفیت صدا در آن دقیقا همان کیفیت سی‌دی صوتی است. این فرمت برای پخش روی استاندارد‌های مهم تلویزیونی همچون NTSC و حتی HDTV مناسب است و به وسیله DVD-Romها مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ زیرا حجم یک فیلم دو ساعته با این فرمت تقریباً چند گیگابایت می‌شود! ---------- Mpeg-2 استاندارد پیشرفته‌تر Mpeg-1 می‌باشد Mpeg-2 استفاده گسترده‌ای در تلویزیون‌های دیجیتال کابلی، آنتنی یا ماهواره‌ای دارد. MPEG-4 ‏ هم تلفیقی است از ‏ QuickTimeو MPEG-2 که در آن از قابلیت‌های اضافی QuickTime ‏و کیفیت MPEG-2 ‏استفاده شده است. در این بافت، مثلا می‌توان روی بخشی از فیلم کلیک کرد تا یک منو باز شود. DIVX ‏به نظر می‌رسد آینده از آن این بافت باشد. این بافت که براساس MPEG-4 ‏ساخته شده است، به نظر می‌رسد همان نقشی را برای فایل‌های ویدیویی ایفا کند که MP3 برای فایل‌های صوتی داشت. باور‌کردنی نیست، اما این بافت فایل‌های با کیفیتی بسیار نزدیک به کیفیت DVD ‏می‌سازد، آن هم با ‏حجمی بسیار پایین‌تر. تقریبا با حجمی برابر ۱۰‏درصد یک DVD، می‌توان یک فایل DivX ‏با کیفیتی در حد DVD داشت. MKV این فرمت که در واقع یک نوع Video Director به حساب می‌آید میتواند مشتمل بر فایل ویدیویی و چند صدای مختلف و همچنین زیرنویس‌های مختلف باشد. با توجه به گران بودن دیسک‌های بلوری و HD-DVD، فرمت‌هایی نظیر MKV می‌تواند برای دیدن این عناوین با کیفیت بالا به ما کمک کند. یک فرمت AVI یا MPEG4 می تواند وارد قالب MKV بشود و با اضافه شدن صداهای DTS یا Dolby و Subtitle بتواند فیلم را از حجم ۵۰ گیگابایتی BlyRay با حفظ کیفیت و رزولوشن، به حجم 9 گیگابایت در رزولوشن 1080p و 4.5 گیگابایت در رزولوشن 720p برساند. بعد از این توضیحات لازم است مطلبی را به شما بگوییم: MPEG فرمت استانداردCD های ویدیویی است. WMV فرمت استاندارد ویندوز است. MOV فرمت Quick Time مربوط به کمپانی اپل است که زیاد فراگیر نیست. FLV که فرمت فراگیر در اینترنت است و حجم کمی هم دارد. AVI که در اوائل تقریبا تنها فرمت فیلم در کامپیوتر بوده. DIVX در واقع فرمت جداگانه ای نیست,فقط یک codec برای فایلهای فیلم مثل AVI . DVD که از فرمتهای مهم است.برای پلیرهای خانگی استفاده میشود. در کل در جواب سؤال شما که کدام بهتر است باید خودتان انتخاب کنید که برای چه کاری میخواهید.