ویروس ها عموما روی فایل های اجرایی، اتوران، exe یا فایل های عکس ما می نشینند.اکثر ویروسها بطور انگل وار به فایلهای اجرایی می چسبند و آنها را آلوده می کنند.اصولا“ در برخورد با ویروس ،فایلها به دو گونه کلی اجرایی وغیر اجرایی تقسیم می شوند وعموم ویروسهادر فایلهای اجرایی جای گرفته و آنها را آلوده می کنند وواقعا“ کمتر ویروسی است که در یک فایل غیر اجرائی جای بگیردوبتواند از طریق آن تکثیر پیدا کند.درذیر فهرست پسوندهای رایج فایلهای اجرائی ارائه شده است واکثر نرم افزارهای ضد ویروس درحالت عادی (بدون تنظیم خاص)تنها همین فایلها را ویروس یابی می کنند (البته در برخی برنامه های ضد ویروس ممکن است برخی پسوندها حذف یا اضافه شوند .XEX, .COM, .SYS, .BIN, .OVL, .DLL, .SCR بنابر این یکی از اصلی ترین خانه های ویروس فایلهای آلوده به ویروس هستند.از طرف دیگر برخی ویروسها علاقه خاصی به قطاع راه انداز(Boot sector )و جدول بخش بندی دیسک ( Master boot record یاPartition table) دارند.قطاع راه انداز و واحدراه اندازی DOS است که درقطاع شماره صفر سخت دیسک یا فلاپی دیسک قرار دارد و جدول بخش بندی شامل اطلاعات تقسیم بندی سخت دیسک است که آن نیز در قطاع شماره صفر سخت دیسک قرار دارد.اینگونه ویروسها با قرار گرفتن در یکی از این دو محل به محض روشن کردن کامپیوتر واجرای یک برنامه آلوده به ویروس ویا دسترسی به یک دیسک یا قطاع راه انداز وجدول بخش بندی آلوده ،ویروس همراه آن درحافظه اصلی جا می گیرد وبرخی از آنها تا زمان خاموش کردن کامپیوتر همان جا مانده و فایلهای دیگر را آلوده می کنند ولو آنکه شما حتی برنامه آلوده را حذف کرده و فلاپی دیسک آلوده را نیز ازدیسک گردان مربوطه بیرون آورید.