، باسلام خواهر عزیزم بسیار پستدیده است که شما به فکر بهبود رابطه با مادرتان هستید. و مطمئنا در یک رابطه ی دو نفره هر دو نفر نقش دارند، من رفتار مادرتان را تصدیق نمی کنم و این اختلاف عقاید نه تنها میان شما و ایشان بلکه به مقدار کم یا زیاد بین هر مادر و فرزندی وجود دارد. اما شیوه برخورد با این تفاوت عقاید بسیار مهم است. چه اشکالی دارد که فرآیند ایجاد رابطه از سمت شما باشد، و به ایشان نشان دهید رفتاری خارج از حد و حدود قانون خانواده انجام نخواهید داد و سعی کنید اعتمادشان را جلب کنید مثلا اگر در خوابگاه دانشجویی زندگی می کنید هر روز شما با ایشان تماس بگیرید و از اوضاع باخبرش کنید، از دوستانتان بگویید و حتی تمایل نشان دهید که برای چند روز به خوابگاهتان بیایند، اگر روی گوشی شما حساس هستند روی آن رمز نگذارید و اجازه دهید عمداً دم دست باشد تا ایشان با هرزگاهی بررسی کردن آن اعتمادشان را بازیابند یا مثلا هنگاهی که در اینترنت هستید از مادرتان هم بخواهید همراه شما پای کامپیوتر بنشینند. با اینکه هر کس برای خودش مسائل شخصی دارد ولی تا حد امکان درب اتلقتان را قفل نکنید. و گاهی به مناسبت های خاص برای ایشان یک شاخه گل یا چیزی که نیاز دارند تهیه کنید، و به تدریج سعی کنید کارهای مشترکتان را افزایش دهید مثلا در غذا پختن به ایشان کمک کنید و اگر قرار است به خانه دوستی بروید مادرتان را همراهتان ببرید تا علاوه بر اینکه همراه شما باشد و در جریان امور کارهایتان قرار بگیرد و با دوستانتنان ارتباط بیشتری پیدا کند. هیچ مادری دوست ندارد جو سنگین و سردی میان خود و فرزندش ایجاد کند اما با اینکه مادرتان در پاسخ به نگرانی های معمول که هر مادری درمورد فرزندش دارد رفتار درستی را انتخاب نکرده است ، لزومی ندارد شما نیز به همان رفتار اشتباه پاسخ دهید. حتی می توانید زمانی مناسب در یک خلوت دو نفره از ایشان بپرسید که دقیقا به خاطر چه موضوعی ناراحتند ، و بگویید شما دوست ندارید رابطه تان به این شکل باشد به او و محبتش نیاز دارید و هر کار لازم باشد انجام می دهید تا محبت ایشان را به دست آورید.