ناشناس

من شکایتی از همسرم ندارم. فقط راهنمایی کنید که مشکل...

من شکایتی از همسرم ندارم. فقط راهنمایی کنید که مشکل از منه یا همسرم من 16 ماهه که عقد کردم. اوایل خیلی ملاحظه همدیگر رو میکردیم و روی تک تک حرفامون فکر میکردیم که طوری عنوان کنیم که طرف مقابل ناراحت نشه. چند ماهی است که همسرم خیلی رک و بی پرده حرفاشو میزنه و فکر اینو نمیکنه که شاید من دلخور و حتی دلسرد بشم. من اتفاقات گذشته رو سخت فراموش میکنم و تو ذهنم میمونه ولی همسرم اگه بحثی اتفاق بیوفته روز بعد فراموش میکنه و از منم میخواد که فراموش کنم. فکر خیلی خوبیه و مسئله اینجاست که ما زن هستیم و سخت اتفاقاتو فراموش میکنیم. من میگم نباید حرمت ها شکسته بشه و به اصطلاح روها به هم باز شه. خیلی اوقات اگه بحثی میشه من کوتاه میام و ادامه نمیدم چون اخلاق شوهرم رو میدونم.توقعات زیادی هم ازش ندارم چون به تنها چیزی که فکر میکنم آرامش روانمه و نمیزارم مسائل حاشیه اعصابمو خورد کنه. به خاطر همینم شوهرم همیشه گفته از من رضایت کامل داره تنها مشکل من اینه که به زندگی مشترکم بدبین شدم و همش فکر میکنم اخلاق شوهرم تو زندگی خوب نیست چون الان دارم پیش لرزه ها رو میبینم واسه همین از رفتن خونه خودم فاصله میگیرم و تاخیر میندازمش گفتن این حرف جالب نیست ولی حتی میگم نکنه اینقد صبوری میکنم بعدا تو سری خور بشم. حرفای دیگران یا بحثای دورو وریام هیچ تاثیری روم نمیذاره. دوست دارم کم توقع داشته باشم تا فکرش در مورد من خراب نشه ولی بعضی مواقع فکر میکنم کم توقعی داره تبدیل به عادت میشه. لطفا راهنماییم کنید کجای رفتار من ایراد داره؟ این سکوت من خطرساز نمیشه؟

پنجشنبه، 28 آذر 1392

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

ناشناس

من شکایتی از همسرم ندارم. فقط راهنمایی کنید که مشکل...

ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 27 ساله )

من شکایتی از همسرم ندارم. فقط راهنمایی کنید که مشکل از منه یا همسرم
من 16 ماهه که عقد کردم. اوایل خیلی ملاحظه همدیگر رو میکردیم و روی تک تک حرفامون فکر میکردیم که طوری عنوان کنیم که طرف مقابل ناراحت نشه. چند ماهی است که همسرم خیلی رک و بی پرده حرفاشو میزنه و فکر اینو نمیکنه که شاید من دلخور و حتی دلسرد بشم. من اتفاقات گذشته رو سخت فراموش میکنم و تو ذهنم میمونه ولی همسرم اگه بحثی اتفاق بیوفته روز بعد فراموش میکنه و از منم میخواد که فراموش کنم. فکر خیلی خوبیه و مسئله اینجاست که ما زن هستیم و سخت اتفاقاتو فراموش میکنیم. من میگم نباید حرمت ها شکسته بشه و به اصطلاح روها به هم باز شه. خیلی اوقات اگه بحثی میشه من کوتاه میام و ادامه نمیدم چون اخلاق شوهرم رو میدونم.توقعات زیادی هم ازش ندارم چون به تنها چیزی که فکر میکنم آرامش روانمه و نمیزارم مسائل حاشیه اعصابمو خورد کنه. به خاطر همینم شوهرم همیشه گفته از من رضایت کامل داره
تنها مشکل من اینه که به زندگی مشترکم بدبین شدم و همش فکر میکنم اخلاق شوهرم تو زندگی خوب نیست چون الان دارم پیش لرزه ها رو میبینم واسه همین از رفتن خونه خودم فاصله میگیرم و تاخیر میندازمش
گفتن این حرف جالب نیست ولی حتی میگم نکنه اینقد صبوری میکنم بعدا تو سری خور بشم. حرفای دیگران یا بحثای دورو وریام هیچ تاثیری روم نمیذاره. دوست دارم کم توقع داشته باشم تا فکرش در مورد من خراب نشه ولی بعضی مواقع فکر میکنم کم توقعی داره تبدیل به عادت میشه.
لطفا راهنماییم کنید کجای رفتار من ایراد داره؟ این سکوت من خطرساز نمیشه؟

مشاور: خانم مریم مردانی

با سلام بدون شک هم افراط مشکل ساز است و هم تفریط. همیشه سکوت کردن مشکل ساز است همانطور که همیشه حرف زدن. درست است که سعی می کنید در طی رابطه خود با همسرتان حریم ها را حفظ کنید و حرمتها شکسته نشود. اما این به معنی سکوت نیست. بهتر است خواسته منطقی خود را در زمان مناسب و با مهارت مطرح کنید. اگر فکر می کنید در این زمینه ضعف دارید به دنبال کسب مهارتهای ارتباط مؤثر باشید. بهترین زمان را خود شما تشخیص می دهید. زمانی که فکر می کنید رابطه در جای خوب قرار دارد و به اندازه کافی به هم محبت کرده و نزدیک شده اید که بتوانید با کلامی نرم .و آرام خواسته خود و نارضایتی تان را با همسر مطرح کرده و از او برای حل مشکل خود کمک بخواهید. در طی زندگی مشترک ویژگی های مثبت و منفی دو نفر به تدریج به یکدیگر سرایت می کند. پس اگر شما رفتار درست را از خود نشان دهید به تدریج این الگوی رفتاری به همسرتان نیز منتقل می شود. سکوت به جا یک رفتار درست است که می تواند از بسیاری بحث ها و حریم شکنی ها جلوگیری کند. مطمئناً این رفتار به تدریج به همسرتان هم منتقل می شود البته به شرطی که به اندازه و در موقعیت مناسب صورت گیرد و همسرتان نیز انعطاف پذیری لازم را داشته باشند. ویژگی مثبت دیگری که در این رابطه وجود دارد توانایی همسرتان برای فراموش کردن ناراحتی های گذشته است. اگرچه این ویژگی در آقایان بیشتر دیده می شود اما کم نیستند مردانی که کوچکترین اشتباه را در گذشته فراموش نمی کنند . پس این ویژگی بیش از آنکه به جنسیت ارتباط داشته باشد به خود فرد بستگی دارد. سعی کنید آن را تمرین کنید تا به تدریج میزان نارضایتی از زندگی مشترک در شما کاهش یابد. هربار که همسرتان سعی می کند رابطه را به حالت قبل از بحث و مشاجره برگرداند به او کمک کرده و با همراهی با او از این رفتار درست حمایت کنید تا به تدریج برای خودتان نیز عادت شده و رابطه به جای خوب و مناسب برسد در این زمان می توانید نارضایتی خود را نیز با کلامی خوش و محبت آمیز عنوان کنید و با کمک یکدیگر در صدد حل آن برآیید. این تغییرات را به تدریج اعمال کنید تا برای هردو قابل پذیرش باشد.