ناشناس

با سلامپسر 24 ساله ای هستم که از مدت یکسال نامزدی...

با سلام پسر 24 ساله ای هستم که از مدت یکسال نامزدی حدود الآن حدود سه ماه است که بعد از یک مشاجرهء میان دو خانواده رابطه ای با همسرم ندارم، پدر ایشان بطور غیر مستقیم به یکی از آشنایان ما گفته که قصد یک طرفه کردن رابطه را دارد؛ یک ماه قبل از بروز این قطع رابطه همسرم تمامی هدایایی که برای روز تولد و سالگردمان گرفته بودم را پس آورد و آنها را جلوی درب خانه ما رها کرد و رفت و خانواده او نه تنها او را مورد سرزنش قرار ندادند که در صدد توجیح او نیز بودند. با این وجود چند روز پیش از طریق موبایل برای مشخص شدن تکلیف زندگیمان قصد ارتباط برقرار کردن با همسرم را داشتم که هیچ پاسخی از جانب ایشان نگرفتم. بنظر شما پایان این رابطه به کجا خواهد رسید؟ من باید چه کاری انجام دهم و یا چه کاری نباید انجام دهم؟
يکشنبه، 1 دی 1392
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

ناشناس

با سلامپسر 24 ساله ای هستم که از مدت یکسال نامزدی...

ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 24 ساله )

با سلام
پسر 24 ساله ای هستم که از مدت یکسال نامزدی حدود الآن حدود سه ماه است که بعد از یک مشاجرهء میان دو خانواده رابطه ای با همسرم ندارم، پدر ایشان بطور غیر مستقیم به یکی از آشنایان ما گفته که قصد یک طرفه کردن رابطه را دارد؛ یک ماه قبل از بروز این قطع رابطه همسرم تمامی هدایایی که برای روز تولد و سالگردمان گرفته بودم را پس آورد و آنها را جلوی درب خانه ما رها کرد و رفت و خانواده او نه تنها او را مورد سرزنش قرار ندادند که در صدد توجیح او نیز بودند.
با این وجود چند روز پیش از طریق موبایل برای مشخص شدن تکلیف زندگیمان قصد ارتباط برقرار کردن با همسرم را داشتم که هیچ پاسخی از جانب ایشان نگرفتم.
بنظر شما پایان این رابطه به کجا خواهد رسید؟ من باید چه کاری انجام دهم و یا چه کاری نباید انجام دهم؟


مشاور: خانم سعیده صفری

باسلام، برادر گرامی به دلایل رفتار همسر و خانواده اش که در وهله ی اول بی احترامی نسبت به حق و حقوق شما تلقی می شوند در متن سؤالتان اشاره ای نکرده اید ، اگر همسرتان تا این حد تابع خانواده اش می باشد و نمی تواند نظر قطعی اش را برای ادامه دادن یا قطع کردن رابطه تان مستقلاً بیان کند حتما در آینده دچار مشکل خواهید شد. ولی اگر این رفتارها تنها پس از دعوایی که از آن نام برده اید یعنی در این سه ماه رخ داده رابطه تان بیشتر جای بحث دارد. پس پیشنهادم این است که دعوای خانوادگی تان را از رابطه با همسرتان جدا بدانید در اسرع وقت به هر شیوه ای شده راهی بیابید که به صورت خصوصی با خود ایشان صحبت کنید و نظرشان را بدانید ، اگر توانستید تصمیم مشترکی بگیرید به خانواده هایتان با قاطعیت اعلام کنید اگر به این نتیجه رسیدید که همدیگر را دوست دارید ولی با جود خانواده هایتان نمی توانید در کنار هم باشید با حضور هم در اسرع وقت به یک مشاور خانواده مراجعه کنید و به تدریج با شرکت دادن خانواده ها در جلسات استقلال خود را خواهید بیابید. و در نهایت اگر متوجه شدید همسرتان به شدت تابع نظر خانواده اش می باشد و از ادامه این رابطه صرف نظر کرده شرایط شما متفاوت می شود. ولی باز هم تاکید می کنم تصمیم گیری نهایی تان را فقط بر اساس صحبتهای مستقیمی که با خود ایشان دارید بگیرید نه بر اساس نقل و قول ها یا احاسات و برداشت های اطرافیانتان. و نکته ی دیگر اینکه گمان نمی کنید کوتاهی خودتان نیز در این قهر طولانی مدت نقش داشته؟ بعد از سه ماه آن هم فقط یکبار تلاش از جانب شما برای برقراری رابطه با همسرتان حتما دلیل خاصی از جانب شما داشته و شاید هر خانواده ی دیگری نیز به جای خانواده همسرتان بود، نیز بعد از این مدت بی خبری تا حدودی مشابه ایشان و خانواده اش برخورد می کردند. پس به این موضوع توجه داشته باشید و اثراتش را نیز در روحیه و شیوه ی برخورد همسرتان در نظر بگیرید.



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.