باسلام. وسواس اگرچه یک اختلال قابل درمان است ولی وقتی که شدت پیدا می کند و سابقه ی تداوم آن طولانی می شود، معمولاً نیاز به مداخله ی تخصصی روانشناس بالینی و یا حتی روانپزشک دارد. اصل اساسی در درمان وسواس این است که نسبت به افکاری که به ذهنتان می آید، هیچ پاسخی - چه به صورت ذهنی و چه به صورت رفتاری- ارائه ندهید. این کار در ابتدا با اضطراب زیادی برای شما همراه است، اما اگر در این کار استمرار ورزید به تدریج این اضطراب ها کاهش خواهد یافت تا اینکه وسواس شما کاملاً ریشه کن خواهد شد. به عنوان مثال، اگر در هنگام حمام کردن، پس از یکبار شستشو این فکر به ذهنتان خطور می کند که هنوز پاک نشده اید، نباید با دوباره شستن به این فکر وسواسی پاسخ دهید زیرا این کار موجب تداوم افکار و رفتار وسواسی در نظام روانشناختی شما می شود. اگر هنگام خطور این فکر به ذهنتان از پاسخ دادن به آن یعنی شستن مجدد، اجتناب کنید مطمئناً اضطراب شدیدی را تجربه خواهید کرد ولی این اضطراب، ارزش درمانی دارد. درست مانند فردی که در حال ترک اعتیاد خود، درد شدیدی را تجربه می کند ولی فقط با تحمل این درد است که می تواند به اعتیاد خود خاتمه بدهد. وسواس هم نوعی عادت رفتاری ناسالم است که ترک آن با اضطراب زیادی همراه است ولی تحمل این اضطراب، منجر به درمان آن می شود. البته توجه داشته باشید که اگرچه اصل زیربنایی درمان وسواس، ساده است ولی در اکثر موارد، بویژه موارد شدید، بدون نظارت دقیق یک روانشناس بالینی، این درمان بسیار دشوار خواهد بود. در مواردی هم ممکن است به تشخیص روانشناس، برای تسهیل در جریان درمان، نیاز به مصرف داروهایی باشد که در این صورت روانشناس، شما را برای شروع درمان دارویی به روانپزشک ارجاع خواهد داد.