باسلام. مشکل در کنترل خشم هم می تواند به عنوان یک مسئله ی مستقل و اولیه مطرح شود و هم ممکن است که حالت ثانویه و یکی از نشانه های مرتبط با یک مسئله ی روانشناختی دیگر باشد. مثلاً هنگامی که فرد استرس های مهمی را در زندگی خود تجربه می کند، خلقش به اصطلاح، تحریک پذیر می شود یعنی در حالت عادی، خلق خوبی دارد ولی بسیار زودرنج می شود، به طوریکه یک حرف خنثی یا نه چندان مهم، می تواند منجر به عصبانیت کنترل نشده ای از جانب وی گردد. همچنین این حالت می تواند همراه با مسائلی مثل اضطراب های شدید یا خلق افسرده همراه شود. به هرحال، بدون یک ارزیابی دقیق و مصاحبه ی بالینی با خود فرد دارای این مشکل، نمی توان به طور قطع در مورد ماهیت مسئله صحبت کرد. درمان این مسئله هم تا زمانی که خود فرد، خواهان تغییر رفتارش نباشد و احساس مشکلی از جانب رفتار خود نداشته باشد، امکان پذیر نیست. در ضمن لزومی به مراجعه به روانپزشک و دارودرمانی نیست بلکه بهتر است که مراجعه ی اول ایشان به یک روانشناس باشد. زیرا این احتمال وجود دارد که بدون درمان دارویی و صرفاً با یک ارزیابی دقیق از مسئله و مدتی اجرای تکنیک های رفتاری و فکری، بتوان به برادر شما کمک کرد که کنترل خشم خود را در حد مطلوبی به دست بیاورد.