باسلام، برادر گرامی می خواهم بدانم آیا با توجه به آنچه گفتید همیشه در پی این هستید که از موقعیت هایی که این اتفاق ها در آن می افتد اجتناب ، و از آن ها فرار کنید؟ اگر اینطور باشد می توان شما را به نحوی مبتلا به ترس از جیغ و داد دانست یعنی نسبت به این موقعیت ها حساسیت بیش از اندازه دارید، علائم متفاوت شناختی، احساسی و بدنی در شما ظاهر می شود، اضطراب پیدا می کنید ، افکاری به ذهنتان خطور می کند و معده درد می گیرد و با توجه به این علائم تصمیم میگیرید از آن موقعیت دور شوید تا علائم خود را کنترل کنید و چون این اجتناب ها در کوتاه مدت به شما کمک کرده است که موقتا آرام شویدآن را تکرار کرده اید، اما در بلندمدت تنها به ترستان بیشتر دامن زده اید. این مسئله یکی از مواردی است که در علم روانشناسی درمان و راه حل کاملا مشخص برای آن وجود دارد به نحوی که به صورت نظام دار با موقعیتی که می ترسید مواجه می شوید و به جای ترس و اضطراب شیوه های آرام سازی خود را یاد خواهید گرفت و چون نمی توان در عین حال هم اضطراب داشت و هم آرام بود، به تدریج حالت آرامش جایگزین اضطراب و علائم بدنی تان خواهد شد. با فائق آمدن بر نشانه های کم اهمیت تر به تدریج با محرک هایی که به ترستان نزدیک تر است نیز مواجه خواهید شد، بهتر است برای رسیدن به بهبود کامل این مراحل با نظارت یک متخصص و روانشناس بالینی و به صورت مرحله به مرحله انجام شود.