باسلام‘ مادرگرامی نگرانی شما را درک می کنم‘ اما اگر احساس می کنید این حالت در ایشان بیشتر از یک ناراحتی معمولی است و شدت آن در حدی است که با گفتگو و تفریح قابل تغییر نیست و غیر از شما نیز سایر افراد خانواده و بستگان متوجه این تغییر در فرزندتان شده اند‘ توصیه می کنم شما تنها وظایف مادریتان را انجان دهید و به جای اینکه سعی کنید بیش از حد در احوالشان کنجکاوی کنید ‘ و یا نصیحتشان کنید و بیش از حد دلسوزی کنید‘ ترغیبشان کنید که اگر مایل هستند با یک مشاور یا روانشناس مشورت کنند ‘ این بهترین کمکی است که در حال حاضر می توانید انجام دهید.