پرسش :
ویژگی های یاران امام حسين عليه السلام چه بود آیا این ویژگی ها در یاران امام زمان علیه السلام نیز باید باشد؟
پاسخ :
پيش از آنکه به تفصيل پاسخ سؤال مورد نظر بپردازيم، توضيح يک نکتة اساسي که پاسخ اجمالي سؤال نيز در آن نهفته است، لازم است: انسان اگر بخواهد به عضويت هر گروه و يا اجتماعي در بيايد و به عنوان يک عضو پذيرفته بشود، بايد شرايط حاکم بر آن گروه و يا اجتماع را بپذيرد و به اساسنامة آنها عمل نمايد. اين يک اصل مسلّم و پذيرفته شده در اجتماعات بشري و عرف جهاني محسوب مي شود که انکار آن بمنزلة انکار يک امر بديهي مي باشد، مثلاً به عنوان نمونه يک دانش آموز را اگر در نظر بگيريم، وقتي مي تواند يک عضو موفّق و فعال در مدرسه باشد که بر اساس شرايط حاکم بر مدرسه اي که در آن درس مي خواند پاي بند و به خوبي عمل مي کند. در مسائل ديني نيز به طور کلي انساني که مي خواهد در زمرة دينداران و افراد وارسته و خدا جوي باشد. بايد به اساسنامه اي که بر جامعة ديني و افراد ديندار و اولياء خدا حاکم است، پاي بند بوده و به دقت عمل نمايد. و به عبارت ديگر کسي که مي خواهد خدائي باشد بايد رنگ خدايي به خود بگيرد تا همرنگ بندگان خدا و اولياء خدا گرديده و به عضويت آن جمع نوراني پذيرفته شود، و لذا خداي متعال در کتاب آسماني خود قرآن مي فرمايد: «صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً»[1] پيام آيه کريمه اين است که هر کس مي خواهد در زمرة بندگان خدا در بيايد و خدائي شود، بايد رنگ خدا به خود بگيرد، يعني همرنگ جامعة اسلامي و بندگان خدا بشود، و در سورة مبارکة فرقان خصوصيات و شرايط حاکم و ويژگي هايي که انسان هاي خدا جوي و بندگان خدا بايد داشته باشند، را بيان مي کند و مي فرمايد: «و بندگان خداي رحمان آنان هستند که بر روي زمين با فروتني راه مي روند و هرگاه مردم جاهل به آنها خطاب (و عتابي) کنند با سلامت نفس (زبان خوش) جواب دهند و آنان هستند که شب را به سجده و قيام و نماز براي رضاي خدا روز کنند، و آنان هستند که دائم به دعا و تضرّع گويند پروردگارا عذاب جهنم را از ما بگردان... . و آنان هستند که هنگام انفاق (و بخشش) به مسکينان اسراف نکرده و بخل هم نورزند، بلکه در احسان، ميانه رو و معتدل باشند، و آنان هستند که با خداي يکتا کسي را شريک نمي خوانند، و نفس محترمي را که خدا حرام کرده به قتل نمي رسانند، و هرگز گرد عمل زنا نمي گردند، .... و آنان هستند که به ناحق شهادت ندهند، و هرگاه به عمل لغوي (از مردم هرزه) بگذرند، بزرگوارانه از آن درگذرند، و آنان هستند که هنگام دعا با خداي خود گويند: پروردگارا ما را از همسران مان فرزنداني عطا فرما که (خلف صالح) و ماية چشم روشني ما باشند، و ما را (سرخيل پاکان و) پيشواي اهل تقوي قرار ده، چنين بندگاني (که اوصاف شان ذکر شد) به پاداش، صبرشان در راه عبادت (و بندگي) غرفه هاي بهشت و قصرهاي بهشتي، يابند که در آنجا با تحيّت و سلام (شادماني) يکديگر را ملاقات کنند.»[2] پس اجمالاً بايد بدانيم که هر کس مي خواهد جزء بندگان صالح خداوند که همان پيروان مؤمن و مخلص ائمه اطهار ـ عليهم السلام ـ مي باشند، باشد. بايد داراي اين اوصافي باشد که خداي متعال در قرآن کريم به سرفصل هاي آن اشاره فرموده است، و بدون ترديد کساني که داراي اين اوصاف باشند در زمرة بندگان خوب الهي و ياران رسول خدا و ائمه اطهار خواهند بود انشاء الله تعالي زيرا آن بزرگواران را در اقامة دين و توسعه و تحکيم احکام الهي ياري نموده اند.
پاسخ سؤال مورد نظر روشن گرديد ولي با وجود اين براي تفصيل بيشتر در خصوص اينکه انسان چگونه مي تواند جزء ياران امام حسين ـ عليه السلام ـ و امام زمان ـ عجل الله تعالي فرجه ـ بشود به ذکر دو حديث از معصومين ـ عليهم السلام ـ اشاره مي کنيم.
الف: «از امام باقر ـ عليه السلام ـ نقل شده که فرمود: هرکه زيارت کند امام حسين بن علي ـ عليهما السلام ـ را در روز دهم محرم (عاشورا) تا آنکه نزد قبر آن حضرت گريان شود ملاقات کند خدا را در روز قيامت با ثواب دو هزار حج و دو هزار عمره و دو هزار جهاد که ثواب آنها مثل ثواب کسي باشد که حج و عمره و جهاد کند در خدمت رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و ائمه طاهرين ـ عليهم السلام ـ (و اگر در روز عاشورا در کربلا نباشد و در شهرهاي ديگر بوده و نتواند به کربلا برود) بيرون رود به صحرا يا بالاي بام خانة خود و اشارتي کند به سوي آن حضرت به سلام و کوشش کند در نفرين کردن قاتلان امام حسين ـ عليه السلام ـ و بعد از آن دو رکعت نماز کند (يعني زيارت عاشورا را بخواند و بعد از آن دو رکعت نماز نمايد)... پس به درستي که هرگاه گفتي اين قول را (زيارت عاشورا را خواندي) به تحقيق که دعا کرده اي به آن چيزي که دعا مي کند به آن، زائر آن حضرت از ملائکه و بنويسد خداوند از براي تو صد هزار هزار درجه و بوده باشي مثل کسي که شهيد شده باشد با امام حسين ـ عليه السلام ـ ، تا مشارکت کني ايشان را در درجات ايشان و شناخته نشوي مگر در جملة شهيداني که شهيد شده اند با آن حضرت و نوشته شود براي تو ثواب زيارت هر پيغمبر و رسولي و ثواب زيارت هر که زيارت کرده حسين ـ عليه السلام ـ را از روزي که شهيد شده است».[3] بنابر اين بر اساس اين حديث شريف يکي از راه هايي که بخواهيم جزء ياران امام حسين ـ عليه السلام ـ محسوب بشويم مداومت بر خواندن زيارت عاشورا مي باشد البته با رعايت شرايط و آداب ديگري که به بخشي از آن با استفاده از آيات قرآن کريم اشاره گرديد.
ب: از امام صادق ـ عليه السلام ـ نقل شده که فرمود: «آيا خبر بدهم شما را به چيزي که خدا هيچ عملي را از شما بدون آن (و جدا از آن) قبول نمي کند؟.... آن (چيز) شهادت به يگانگي خدا و رسالت پيامبر ـ صلي الله عليه و اله و سلم ـ و اقرار (و اعتراف) به اوامر و دستورات خدا و ولايت ما (اهل بيت) و بيزاري از دشمنان ما امامان خاص (دوازده گانه) و تسليم بودن در برابر ما، و ورع و اجتهاد (پرهيزگاري و کوشش در عبادت و بندگي خدا) و طمأنينه (اطمينان به درستي راه ما) و انتظار قائم ـ عليه السلام، مي باشد.... به درستي که ما را دولتي است که هرگاه خدا بخواهد آن را خواهد آورد، و هرکس اصرار دارد (و دوست دارد) که از ياران حضرت قائم بشود، پس بايد انتظار بکشد، و کارهايش را بر اساس پرهيزکاري انجام دهد و براي بدست آوردن اخلاق نيکو (و خودسازي) بکوشد، (هرکس چنين کند) جزء منتظران قائم (عليه السلام) خواهد بود. و اگر بميرد قبل از آنکه امام زمان ـ عجل الله فرجه ـ ظهور نمايد، اجر و پاداش کسي را دارد که آن حضرت را درک نموده.... منتظر باشيد خوشا به حال شما اي گروهي که مورد رحمت خدائيد.»[4]
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1- حماسه سازان کربلا ؛بخشایشی
2- منتخب الاثر، لطف الله صافي گلپايگاني.
3- موعود امّم، شيخ عباس شيخ الرئيس.
پی نوشتها:
[1] . بقره / 138.
[2] . فرقان / 63 تا 75.
[3] . مفاتيح الجنان، شيخ عباس قمي(ره)، ص 832ـ 833.
[4] . منتخب الاثر، آيت الله صافي گلپايگاني، ص 631.
منبع:اندیشه قم
پيش از آنکه به تفصيل پاسخ سؤال مورد نظر بپردازيم، توضيح يک نکتة اساسي که پاسخ اجمالي سؤال نيز در آن نهفته است، لازم است: انسان اگر بخواهد به عضويت هر گروه و يا اجتماعي در بيايد و به عنوان يک عضو پذيرفته بشود، بايد شرايط حاکم بر آن گروه و يا اجتماع را بپذيرد و به اساسنامة آنها عمل نمايد. اين يک اصل مسلّم و پذيرفته شده در اجتماعات بشري و عرف جهاني محسوب مي شود که انکار آن بمنزلة انکار يک امر بديهي مي باشد، مثلاً به عنوان نمونه يک دانش آموز را اگر در نظر بگيريم، وقتي مي تواند يک عضو موفّق و فعال در مدرسه باشد که بر اساس شرايط حاکم بر مدرسه اي که در آن درس مي خواند پاي بند و به خوبي عمل مي کند. در مسائل ديني نيز به طور کلي انساني که مي خواهد در زمرة دينداران و افراد وارسته و خدا جوي باشد. بايد به اساسنامه اي که بر جامعة ديني و افراد ديندار و اولياء خدا حاکم است، پاي بند بوده و به دقت عمل نمايد. و به عبارت ديگر کسي که مي خواهد خدائي باشد بايد رنگ خدايي به خود بگيرد تا همرنگ بندگان خدا و اولياء خدا گرديده و به عضويت آن جمع نوراني پذيرفته شود، و لذا خداي متعال در کتاب آسماني خود قرآن مي فرمايد: «صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً»[1] پيام آيه کريمه اين است که هر کس مي خواهد در زمرة بندگان خدا در بيايد و خدائي شود، بايد رنگ خدا به خود بگيرد، يعني همرنگ جامعة اسلامي و بندگان خدا بشود، و در سورة مبارکة فرقان خصوصيات و شرايط حاکم و ويژگي هايي که انسان هاي خدا جوي و بندگان خدا بايد داشته باشند، را بيان مي کند و مي فرمايد: «و بندگان خداي رحمان آنان هستند که بر روي زمين با فروتني راه مي روند و هرگاه مردم جاهل به آنها خطاب (و عتابي) کنند با سلامت نفس (زبان خوش) جواب دهند و آنان هستند که شب را به سجده و قيام و نماز براي رضاي خدا روز کنند، و آنان هستند که دائم به دعا و تضرّع گويند پروردگارا عذاب جهنم را از ما بگردان... . و آنان هستند که هنگام انفاق (و بخشش) به مسکينان اسراف نکرده و بخل هم نورزند، بلکه در احسان، ميانه رو و معتدل باشند، و آنان هستند که با خداي يکتا کسي را شريک نمي خوانند، و نفس محترمي را که خدا حرام کرده به قتل نمي رسانند، و هرگز گرد عمل زنا نمي گردند، .... و آنان هستند که به ناحق شهادت ندهند، و هرگاه به عمل لغوي (از مردم هرزه) بگذرند، بزرگوارانه از آن درگذرند، و آنان هستند که هنگام دعا با خداي خود گويند: پروردگارا ما را از همسران مان فرزنداني عطا فرما که (خلف صالح) و ماية چشم روشني ما باشند، و ما را (سرخيل پاکان و) پيشواي اهل تقوي قرار ده، چنين بندگاني (که اوصاف شان ذکر شد) به پاداش، صبرشان در راه عبادت (و بندگي) غرفه هاي بهشت و قصرهاي بهشتي، يابند که در آنجا با تحيّت و سلام (شادماني) يکديگر را ملاقات کنند.»[2] پس اجمالاً بايد بدانيم که هر کس مي خواهد جزء بندگان صالح خداوند که همان پيروان مؤمن و مخلص ائمه اطهار ـ عليهم السلام ـ مي باشند، باشد. بايد داراي اين اوصافي باشد که خداي متعال در قرآن کريم به سرفصل هاي آن اشاره فرموده است، و بدون ترديد کساني که داراي اين اوصاف باشند در زمرة بندگان خوب الهي و ياران رسول خدا و ائمه اطهار خواهند بود انشاء الله تعالي زيرا آن بزرگواران را در اقامة دين و توسعه و تحکيم احکام الهي ياري نموده اند.
پاسخ سؤال مورد نظر روشن گرديد ولي با وجود اين براي تفصيل بيشتر در خصوص اينکه انسان چگونه مي تواند جزء ياران امام حسين ـ عليه السلام ـ و امام زمان ـ عجل الله تعالي فرجه ـ بشود به ذکر دو حديث از معصومين ـ عليهم السلام ـ اشاره مي کنيم.
الف: «از امام باقر ـ عليه السلام ـ نقل شده که فرمود: هرکه زيارت کند امام حسين بن علي ـ عليهما السلام ـ را در روز دهم محرم (عاشورا) تا آنکه نزد قبر آن حضرت گريان شود ملاقات کند خدا را در روز قيامت با ثواب دو هزار حج و دو هزار عمره و دو هزار جهاد که ثواب آنها مثل ثواب کسي باشد که حج و عمره و جهاد کند در خدمت رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و ائمه طاهرين ـ عليهم السلام ـ (و اگر در روز عاشورا در کربلا نباشد و در شهرهاي ديگر بوده و نتواند به کربلا برود) بيرون رود به صحرا يا بالاي بام خانة خود و اشارتي کند به سوي آن حضرت به سلام و کوشش کند در نفرين کردن قاتلان امام حسين ـ عليه السلام ـ و بعد از آن دو رکعت نماز کند (يعني زيارت عاشورا را بخواند و بعد از آن دو رکعت نماز نمايد)... پس به درستي که هرگاه گفتي اين قول را (زيارت عاشورا را خواندي) به تحقيق که دعا کرده اي به آن چيزي که دعا مي کند به آن، زائر آن حضرت از ملائکه و بنويسد خداوند از براي تو صد هزار هزار درجه و بوده باشي مثل کسي که شهيد شده باشد با امام حسين ـ عليه السلام ـ ، تا مشارکت کني ايشان را در درجات ايشان و شناخته نشوي مگر در جملة شهيداني که شهيد شده اند با آن حضرت و نوشته شود براي تو ثواب زيارت هر پيغمبر و رسولي و ثواب زيارت هر که زيارت کرده حسين ـ عليه السلام ـ را از روزي که شهيد شده است».[3] بنابر اين بر اساس اين حديث شريف يکي از راه هايي که بخواهيم جزء ياران امام حسين ـ عليه السلام ـ محسوب بشويم مداومت بر خواندن زيارت عاشورا مي باشد البته با رعايت شرايط و آداب ديگري که به بخشي از آن با استفاده از آيات قرآن کريم اشاره گرديد.
ب: از امام صادق ـ عليه السلام ـ نقل شده که فرمود: «آيا خبر بدهم شما را به چيزي که خدا هيچ عملي را از شما بدون آن (و جدا از آن) قبول نمي کند؟.... آن (چيز) شهادت به يگانگي خدا و رسالت پيامبر ـ صلي الله عليه و اله و سلم ـ و اقرار (و اعتراف) به اوامر و دستورات خدا و ولايت ما (اهل بيت) و بيزاري از دشمنان ما امامان خاص (دوازده گانه) و تسليم بودن در برابر ما، و ورع و اجتهاد (پرهيزگاري و کوشش در عبادت و بندگي خدا) و طمأنينه (اطمينان به درستي راه ما) و انتظار قائم ـ عليه السلام، مي باشد.... به درستي که ما را دولتي است که هرگاه خدا بخواهد آن را خواهد آورد، و هرکس اصرار دارد (و دوست دارد) که از ياران حضرت قائم بشود، پس بايد انتظار بکشد، و کارهايش را بر اساس پرهيزکاري انجام دهد و براي بدست آوردن اخلاق نيکو (و خودسازي) بکوشد، (هرکس چنين کند) جزء منتظران قائم (عليه السلام) خواهد بود. و اگر بميرد قبل از آنکه امام زمان ـ عجل الله فرجه ـ ظهور نمايد، اجر و پاداش کسي را دارد که آن حضرت را درک نموده.... منتظر باشيد خوشا به حال شما اي گروهي که مورد رحمت خدائيد.»[4]
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1- حماسه سازان کربلا ؛بخشایشی
2- منتخب الاثر، لطف الله صافي گلپايگاني.
3- موعود امّم، شيخ عباس شيخ الرئيس.
پی نوشتها:
[1] . بقره / 138.
[2] . فرقان / 63 تا 75.
[3] . مفاتيح الجنان، شيخ عباس قمي(ره)، ص 832ـ 833.
[4] . منتخب الاثر، آيت الله صافي گلپايگاني، ص 631.
منبع:اندیشه قم
