پرسش :
شستن سر با سدر چه فايده‌ای دارد؟
پاسخ :
امام على عليهالسلام فرمودند:
لَمّا أمَرَ اللّهُ عز و جل رَسولَهُ صلى الله عليه و آله و سلّم بِإِظهارِ الإِسلامِ و ظَهَرَ الوَحيُ ، رَأى قِلَّةً مِنَ المُسلِمينَ ، وكَثرَةً مِنَ المُشرِكينَ ، فَاهتَمَّ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله و سلّم هَمّا شَديدا ، فَبَعَثَ اللّهُ عز و جل إلَيهِ جَبرَئيلَ عليهالسلام بِسِدرٍ مِن سِدرَةِ المُنتَهى ، فَغَسَلَ بِهِ رَأسَهُ ؛ فَجَلا بِهِ هَمَّهُ ؛
هنگامى كه خداوند، پيامبر خويش را به آشكار ساختن اسلام فرمان داد و وحى هويدا شد، كم بودن شمارِ مسلمانان و فراوان بودن شمارِ كافران را ديد. پس پيامبر خدا به سختى اندوهگين شد. در اين هنگام ، خداوند، جبرئيل را با قدرى سدر از سدرة المنتهى فرستاد. وى، سرش را با آن شست و بدين وسيله، اندوهش برطرف شد.
الكافي، جلد 6، صفحه 505، حديث 7 عن محمّد بن الحسين العلوي عن أبيه عن جدّه، بحار الأنوار، جلد 18، صفحه 213، حديث 44 ؛ دانش نامه احاديث پزشكی: 1 / 114
*******
امام كاظم عليهالسلام فرمودند:
غَسلُ الرَّأسِ بِالسِّدرِ يَجلِبُ الرِّزقَ جَلباً ؛
شستن سر با سدر ، روزى آور است.
بحار الأنوار، جلد 76، صفحه 87، حديث 8 ؛ دانش نامه احاديث پزشكی: 1 / 528
امام على عليهالسلام فرمودند:
لَمّا أمَرَ اللّهُ عز و جل رَسولَهُ صلى الله عليه و آله و سلّم بِإِظهارِ الإِسلامِ و ظَهَرَ الوَحيُ ، رَأى قِلَّةً مِنَ المُسلِمينَ ، وكَثرَةً مِنَ المُشرِكينَ ، فَاهتَمَّ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله و سلّم هَمّا شَديدا ، فَبَعَثَ اللّهُ عز و جل إلَيهِ جَبرَئيلَ عليهالسلام بِسِدرٍ مِن سِدرَةِ المُنتَهى ، فَغَسَلَ بِهِ رَأسَهُ ؛ فَجَلا بِهِ هَمَّهُ ؛
هنگامى كه خداوند، پيامبر خويش را به آشكار ساختن اسلام فرمان داد و وحى هويدا شد، كم بودن شمارِ مسلمانان و فراوان بودن شمارِ كافران را ديد. پس پيامبر خدا به سختى اندوهگين شد. در اين هنگام ، خداوند، جبرئيل را با قدرى سدر از سدرة المنتهى فرستاد. وى، سرش را با آن شست و بدين وسيله، اندوهش برطرف شد.
الكافي، جلد 6، صفحه 505، حديث 7 عن محمّد بن الحسين العلوي عن أبيه عن جدّه، بحار الأنوار، جلد 18، صفحه 213، حديث 44 ؛ دانش نامه احاديث پزشكی: 1 / 114
*******
امام كاظم عليهالسلام فرمودند:
غَسلُ الرَّأسِ بِالسِّدرِ يَجلِبُ الرِّزقَ جَلباً ؛
شستن سر با سدر ، روزى آور است.
بحار الأنوار، جلد 76، صفحه 87، حديث 8 ؛ دانش نامه احاديث پزشكی: 1 / 528
