سه‌شنبه، 2 تير 1394
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

پرسش :

چگونه نماز، انسان را از گناه بازمی‌دارد؟


پاسخ :
از نظر قرآن مجيد، يكي از آثار نماز اين است كه انسان را از دست زدن به كارهاي بد و ناروا باز مي دارد، آنجا كه مي فرمايد «وَ أَقِمِ الصّلاةَ إِنّ الصّلاةَ تَنْهي عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ؛ و نماز را برپا دار كه نماز (انسان را) از زشتي ها و گناه باز مي دارد.» (عنكبوت: 45) با اين حال، مي بينيم كه بسياري از نمازگزاران به گناه و كارهاي بد آلوده اند و نماز در گفتار و كردار آنان اثري نگذاشته است و در اين صورت، معني آيه ياد شده چيست؟
اصولاً بايد توجه كرد كه عامل اساسي براي بازداري انسان از خلاف و گناه، همان ايمان و ياد خداست. انسان غافل از خدا به سرانجام اعمال و كردار خويش نمي انديشد و براي برآوردن غرايز سركش خود، حد و مرزي نمي شناسد.
برعكس، ياد خدا؛ خدايي كه از تمام كارهاي كوچك و بزرگ ما آگاه است، خدايي كه از آنچه در انديشه ما مي گذرد با خبر است، ما را از خودكامگي و هوس راني و «مرزنشناسي» باز مي دارد.
راه طبيعي و مؤثر و پيوسته براي كنترل غرايز و خواسته هاي نامشروع، ياد خدا، ياد كيفرهاي خطاكاران و ياد پاداش فرمان برداران اوست.

منبع: پرسمان نماز، محسن محمدی، نشر: قم: مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما (1389)


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.