پرسش :

خانمى هستم شصت و چهار ساله كه پنجاه سال پيش در سن 14 سالگى ازدواج كردم و ماه هاى رمضان مادر شوهرم نمى گذاشت كه روزه بگيرم زيرا بسيار ضعيف بودم به اين صورت كه مادر شوهرم سحرها مرا بيدار نمى كرد و مى گفت تو ضعيف هستى و بايد كار كنى، نمى توانى روزه بگيرى آيا بايد براى هر روز 60 فقير را طعام بدهم؟ امّا اين امر از عهده بنده خارج است. وظيفه من چيست؟

پاسخ :
كفاره هر روزه كه اطعام 60 فقير است بر شما واجب نيست ولى در ماه رمضان ها كه روزه خود را به جهت ضعف و عدم توانائى نگرفته ايد اگر تا ماه رمضان بعد قدرت گرفتن روزه را داشته ايد و قضاى آنها را تا به حال نگرفته ايد هم قضاى آنها بر شما لازم است و هم كفّاره تاخير بر ذمّه شما آمده است كه براى هر روز يک مُدّ طعام است ولى اگر ماه رمضان بعد نيز قدرت گرفتن روزه را پيدا نكرده ايد هر روز يک مُدّ طعام بدهيد كافى است و قضا واجب نيست و مُدّ ده سير است.
منبع: noorihamedani.com