پرسش :
شخصى به نام ابراهیم با اینجانبه، که دوشیزه بودم، ازدواج دائم نمود. سعى داشت این ازدواج به جهت داشتن همسر و فرزندان، که در خارج بودند کاملا مخفى باشد. به همین دلیل به خاطر سنّ بالایش مانع فرزنددار شدن من مى شد. نامبرده خانه اى براى زندگى مشترک در تهران خریدارى، و تا زمان فوت وى با یکدیگر زندگى مى کردیم، و سالى دو سه بار به خارج رفت و آمد مى کرد. در سال 1375 به منظور معالجه به خارج رفت، و در همان جا مرحوم شد. اکنون همسر و فرزندان او منکر زوجیّت اینجانبه شده اند، در حالى که زوجیّت ما بر کسى پوشیده نیست. متأسّفانه عقدنامه عادّى نیز مفقود شده، امّا فتوکپى آن موجود مى باشد. یکى از شهود عقد، و هم‌چنین پدر و مادرم که شاهد عقد بودند، نیز در قید حیات هستند. لطفاً حکم مسأله را بیان فرمایید.
پاسخ :
شما باید از طریق شهادت شهود، این مطلب را ثابت کنید. و شهادت پدر براى دختر، چنانچه ظاهر الصّلاح باشد، مانعى ندارد. و چنانچه همسایگان نیز تایید کنند که شما و ایشان سال‌ها ظاهراً به صورت زن و شوهر زندگى مى کرده اید، آن هم مى تواند از قرائنى باشد که به علم قاضى کمک مى کند.
منبع: makarem.ir
شما باید از طریق شهادت شهود، این مطلب را ثابت کنید. و شهادت پدر براى دختر، چنانچه ظاهر الصّلاح باشد، مانعى ندارد. و چنانچه همسایگان نیز تایید کنند که شما و ایشان سال‌ها ظاهراً به صورت زن و شوهر زندگى مى کرده اید، آن هم مى تواند از قرائنى باشد که به علم قاضى کمک مى کند.
منبع: makarem.ir
