چرا خداوند در قرآن کریم متاثر از آداب و رسوم اعراب سخن گفته است؟ از مثال هایی که ذکر می کند گرفته؛ مثل خلقت شتر، تا احکامی که وضع می کند؛ مثل ماه های حرام. البته مثال فراوان است. و مثلا اگر حرمت ماه های حرام را به عنوان یک سنت خوب می پذیرد چرا سنت های خوب دیگر اقوام را به عنوان یک حکم کلی برای تمام مردم ذکر نمی کند؟ مثلا اگر صله رحم را در عید نوروز واجب می نمود چه اشکالی داشت؟ به طور کلی سوال من به این شکل خلاصه می شود که به نظر می آید اگر پیامبر خاتم (ص) مثلا پیامبری ایرانی بود کتاب او طوری دیگر و شریعت او متفاوت بود و روح حاکم بر دین او ایرانی بود. آیا این طور نیست؟