پرسش :

شخصى در اثر تصادف با وسیله نقلیّه (موتور) مصدوم شده، و علیه شخصى مثلا زید به عنوان راننده شکایت نموده است. ولى زید مدّعى است که وى راننده نبوده، بلکه رفیقش عمرو (که صاحب موتور تلقّى، و موتور در اختیار وى بوده) راننده بوده است. از سوى دیگر عمرو مى گوید: «درست است که موتور در اختیار من بود، ولى آقاى زید به محض پیاده شدن اینجانب، بر موتور سیکلت سوار و با سرعت رانندگى نمود، و در حین رانندگى با مصدوم تصادف کرد». عمرو جهت اثبات ادّعاى خویش چند شاهد معرّفى کرده، و شهود اظهار نمودند که قبل از تصادف آقاى زید را در حین رانندگى مشاهده نموده، ولى اصل تصادف را ندیده اند. لطفاً بفرمایید: 1ـ آیا مورد نسبت به زید از موارد لوث محسوب، و در نتیجه با قسمِ مصدوم نام‌برده محکوم به پرداخت دیه مى شود، یا از موارد لوث محسوب نمى شود؟ 2ـ در صورت صغیر بودن مصدوم، آیا خود صغیر حق در خواست قسم، یا قسم یاد نمودن را دارد؟ 3ـ در صورت منفى بودن پاسخ، ولىّ قهرى و یا قیّم وى چنین حقّى را دارند؟ 4ـ آیا لازم است در مقابل ادّعاى زید قسم یاد نماید؟

پاسخ :
چنانچه شهود معتبر شهادت دهند که در زمان وقوع تصادف زید سوار بر موتور بوده، هر چند تصادف را ندیده باشند، مورد از موارد لوث است. و صغیر نمى تواند مطالبه قسم کند، بلکه ولىّ او این کار را مى کند. و قسم تنها وظیفه کسى است که دعوى بر ضدّ او اقامه شده است.

منبع: makarem.ir