اگر با یک سرى تمهیدات لازم بتوانیم در سطح کشور، موفّق به جداسازى مراکز درمانى خواهران از برادران بشویم، با توجّه به این که هر پزشکى در طول دوران دانشجویى خود باید هر چند مختصر از انواع و اقسام اختلالات و بیماری‎ها چه در مورد آقایان و چه خانم‌ها آگاهى یافته و آموزش ببیند اعم از انجام معاینات کامل، آگاهى از بیماری‌هاى زنان و چگونگى انجام زایمان سالم و... با توجّه به این که در مورد دانشجویان، این موارد بیشتر آموزشى هستند تا درمانى، یعنى ممکن است نجات جان بیمار در همان زمان وابسته به این درمان نباشد اما به وسیله این آموزش که در بیمارستان های آموزشی صورت می گیرد دانشجو برای مراحلی که در آینده زندگی بیماران وابسته به وجود او خواهد‌ بود، آماده می شود و از این رو هر یک از دانشجویان در دوره های مختلف ملزم و مجبور به گذراندن واحد های درسی در بیمارستان هایی که بیماران آن اعم از مردان و زنان می‌باشند، فراگیری تمام مسائل و امتحان دادن در پایان دروه می باشند تا بتوانند در نهایت فارق التحصیل موفق باشند. با در نظر گرفتن تمامی این شرایط، بفرمایید تکلیف و وظیفه دانشجو چیست؟ آیا می تواند به خاطر رعایت مسائل شرعی از فراگیری کامل بسیاری از مسائل بگذرد و در نتیجه در گذراندن واحد های درسی هم ناموفق باشد و یا در هر شرایطی و با هر وسیله ای باید به فراگیری صحیح کارش بپردازد تا در آینده کمتر دچار مشکل شود؟ و به طور کلی چگونه می توان بین وظیفه پزشکی و دانشجویی که در کتب پزشکی بر انجام آنها تاکید شده و وظیفه شرعی و اسلامی که نباید با وظیفه پزشکی تناقض داشته باشد جمع کرد؟