آب آشامیدنى شهر دامغان گچ دارد و طبق تشخیص کارشناس و خبره استفاده از آن بدون تصفیه مضر است از طرفى در شش فرسخى دامغان چشمه‌‏اى است که آب بسیار فراوانى دارد و آزمایش کرده‌‏‌‌اند که بدون تصفیه قابل شرب است و ضمنا قراء اطراف و باغستان شهر از این آب مشروب مى‌‏گردد حالا دولت مى‏‌خواهد آب آشامیدنى شهر را از محل مرکزى چشمه یعنى نقطه جوشش آب بوسیله لوله‌‏کشى تأمین کند با توجه به این‌که محل چشمه بوسیله دولت سنگ چین شده و تجاوزى به نهر آب کسى نمى‏‌شود و دولت تعهد کرده که نهر و چشمه را لایروبى کند و آب چشمه هم بقدرى زیاد است که با لوله‏کشى کم نمى‏‌شود آیا استفاده از این چشمه با طریق مذکور شرعا مانعى دارد یا خیر؟