پرسش :
هفتاد سال پیش شخصی دوازده ساعت آب قنات با اراضی، وقف حضرت سید الشّهداء علیه السّلام کرده که اجاره‌ی این دوازده ساعت آب، هر ساله در ماه محرّم در همان روستا صرف تعزیه و روضه خوانی شود. شصت سال است از فوت واقف می‌گذرد. هر ساله پسر بزرگ واقف که از جانب آن مرحوم متولّی وقف می‌باشد، انجام وظیفه می‌نمود. ولی به مرور زمان قنات خشک شده، مالکین جمع شدند و اقدام به کندن چاه عمیق در همان ملک نمودند که هر کس به هر مقدار در قنات شریک بود، در چاه عمیق به همان مقدار شریک باشد. متولّی از خودش خرج کرده است و می‌گوید آب چاه عمیق از خودم می‌باشد و نه وارثین را شریک می‌داند و نه موقوفٌ علیه را، حکم شرع مقدّس را مرقوم فرمایید؟
پاسخ :
اگر چاه در ملک موقوفه حفر شده، تابع وقف است و اگر با قراردادی شرعی در ملک دیگری حفر شده، تابع قرارداد است و چنان چه در ملک مشترک باشد مشترک است و اگر اختلاف دارند نیاز به مرافعه‌ی شرعیه دارد.
منبع: استفتائات از محضر حضرت آیت‌الله العظمی بهجت (دوره 4 جلدی)، ناشر: دفتر حضرت آیت‌الله العظمی محمدتقی بهجت، قم، 1386.
اگر چاه در ملک موقوفه حفر شده، تابع وقف است و اگر با قراردادی شرعی در ملک دیگری حفر شده، تابع قرارداد است و چنان چه در ملک مشترک باشد مشترک است و اگر اختلاف دارند نیاز به مرافعه‌ی شرعیه دارد.
منبع: استفتائات از محضر حضرت آیت‌الله العظمی بهجت (دوره 4 جلدی)، ناشر: دفتر حضرت آیت‌الله العظمی محمدتقی بهجت، قم، 1386.
