فلسفه ازدواج

ازدواج چند فایده و فلسفه دارد که به طور اختصار عبارت است از:

1. بقاى نسل،

2. آرامش و تعادل روحى و جسمى،

3. سلامت اخلاقى و اجتماعى جامعه،

4. تأمین نیاز طبیعى و غریزى انسان؛

5. ارضاى حس محبت کردن و مورد محبت قرار گرفتن و...  .[1]

البته ممکن است بعضى از این فایده ها براى برخى مهم تر باشد؛ گاهى شخصى به جهت ارضاى غریزه جنسى خود، ازدواج مى کند و آن را از نظر اهمیت در رتبه اول قرار مى دهد و گاهى به دست آوردن شریک و یاورى دلسوز در زندگى براى او اهمیت دارد و... باید دانست که بعضى از این فواید در ازدواج موقّت نیز تحقق مى یابد.
 
پی‌نوشت‌:
[1]. روم 30، آیه 21؛ تفسیر المیزان، ج 15، المؤمنون، ذیل آیه 6.
 
منبع: مجموعه پرسش‌ها و پاسخ‌هاى دانشجویى؛ دفتر بیست و یکم (احکام ازدواج، مطابق با نظر ده تن از مراجع عظام)، سید مجتبى حسینى، قم: دفتر نشر معارف، 1385.
 
مطالب مرتبط:
 

 مرد تا چه اندازه مى تواند به بدن زن، هنگام خواستگارى نگاه کند (البته با رعایت شرایط خاص خود)؟

آیا هیچ راه شرعى و قانونى ـ به جز ازدواج ـ وجود دارد که دو جوان روابط مشروع با هم داشته باشند؟

محارم انسان که ازدواج با آنان جایز نیست، کدام اند؟

به طور کلى دختر و پسر، از چند راه مى توانند با یکدیگر محرم شوند؟

اگر جوانى از نظر شغلى و مالى، قادر به ازدواج نباشد؛ آیا باز ازدواج بر او واجب است؟

منظور از به گناه افتادن در اثر ازدواج نکردن چیست؟

آیا ازدواج در اسلام واجب است؛ یا اینکه شخص مى تواند تا پایان عمر خود مجرد بماند؟

چرا در اسلام تعدد زوجات وجود دارد و چرا این حق تنها براى مردان است؟

اهمیت ازدواج در دین اسلام را بیان کنید؟