نسبت بین «عفاف» و «حجاب»
پرسش :
آیا ارتباط و نسبت بین «عفاف» و «حجاب» ارتباطی تام و وثیق است؟
پاسخ :
برخی درصدد برآمده اند تا ارتباط و نسبت بین حجاب و عفاف را رد کرده و در نتیجه حجاب را امری غیر ضروری بدانند؛ زیرا می توان عفت را بدون حجاب نیز تحصیل کرد. اینک به ربط و علیت بین این دو واژه و عنوان می پردازیم تا ثابت نماییم که بین این دو، ارتباط تام و وثیق است.
«عفاف» از ماده «عفّت» به معنای بازداشتن از چیزهایی است که حلال نبوده و جمیل نمی باشد.(1) «راغب اصفهانی» می گوید: «عفت عبارت است از حصول حالتی برای نفس که به واسطه آن انسان می تواند خود را از غلبه شهوت حفظ کند».(2) «عفاف» به معنای بازداشتن و امتناع، داخل در علاقه ای می شود که با حالت میل شهوانی و تحریک نفسی در تضاد است. و دارای چند خصوصیت می باشد:
1- گویای خصلت انسانی است.
2- گویای حالت داخلی و باطنی است.
3- دارای مظاهر خارجی است که می تواند نشانگر و نمایانگر از او باشد.
4- این مظاهر از لابلای روش و رفتار و کیفیت گفتار انسان عفیف آشکار می گردد.
5- التزام به عفاف، با عزّت و اقتدار سازگاری دارد نه با ضعف و عجز.
لذا می توان گفت که حجاب و پوشش، نشانه عفاف و حیا است.
پی نوشت:
(1). لسان العرب، ابن منظور، محمد بن مکرم، دار صادر، بیروت، 1414 قمری، چاپ سوم، ج 9، ص 253.
(2). مفردات الفاظ القرآن، راغب اصفهانى، حسین بن محمد، محقّق / مصحّح: صفوان عدنان داودی، دارالعلم، الدار الشامیه، دمشق، بیروت، 1412 قمری، چاپ اول، ص 573.
منبع: اسلام شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، قم، 1386 شمسی، چاپ سوم، ص 529.
پرسش های مرتبط با حجاب:
برخی درصدد برآمده اند تا ارتباط و نسبت بین حجاب و عفاف را رد کرده و در نتیجه حجاب را امری غیر ضروری بدانند؛ زیرا می توان عفت را بدون حجاب نیز تحصیل کرد. اینک به ربط و علیت بین این دو واژه و عنوان می پردازیم تا ثابت نماییم که بین این دو، ارتباط تام و وثیق است.
«عفاف» از ماده «عفّت» به معنای بازداشتن از چیزهایی است که حلال نبوده و جمیل نمی باشد.(1) «راغب اصفهانی» می گوید: «عفت عبارت است از حصول حالتی برای نفس که به واسطه آن انسان می تواند خود را از غلبه شهوت حفظ کند».(2) «عفاف» به معنای بازداشتن و امتناع، داخل در علاقه ای می شود که با حالت میل شهوانی و تحریک نفسی در تضاد است. و دارای چند خصوصیت می باشد:
1- گویای خصلت انسانی است.
2- گویای حالت داخلی و باطنی است.
3- دارای مظاهر خارجی است که می تواند نشانگر و نمایانگر از او باشد.
4- این مظاهر از لابلای روش و رفتار و کیفیت گفتار انسان عفیف آشکار می گردد.
5- التزام به عفاف، با عزّت و اقتدار سازگاری دارد نه با ضعف و عجز.
لذا می توان گفت که حجاب و پوشش، نشانه عفاف و حیا است.
پی نوشت:
(1). لسان العرب، ابن منظور، محمد بن مکرم، دار صادر، بیروت، 1414 قمری، چاپ سوم، ج 9، ص 253.
(2). مفردات الفاظ القرآن، راغب اصفهانى، حسین بن محمد، محقّق / مصحّح: صفوان عدنان داودی، دارالعلم، الدار الشامیه، دمشق، بیروت، 1412 قمری، چاپ اول، ص 573.
منبع: اسلام شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، قم، 1386 شمسی، چاپ سوم، ص 529.
پرسش های مرتبط با حجاب:
