احکام قرآنی | سوال چهار
پرسش :
در قرآن آمده: « و زوّجناهم بحور عین. . .» و مى‌گویند: فعل « زوَّجَ» با باء به معنى ازدواج نیست، در این صورت به چه معنى است؟
پاسخ :
باسمه تعالى؛ باء زایده است که از آن براى زینت کلام استفاده مى‌کنند، و به معناى همان به ازدواج درآوردن است؛ و آنچه که گفته شده است که « زَوَّجَ» در اینجا به معناى قَرَنَ است با این گفته منافاتى ندارد، زیرا قرن خود نوعى از ازدواج به حساب مى‌آید، و تزویج در لغت به معناى جفت گرداندن است، و الله العالم.
منبع: استفتائات جدید، آیت الله العظمی جواد تبریزی (رحمه الله)، جلد اول، قم: نشر سرور، 1385.
باسمه تعالى؛ باء زایده است که از آن براى زینت کلام استفاده مى‌کنند، و به معناى همان به ازدواج درآوردن است؛ و آنچه که گفته شده است که « زَوَّجَ» در اینجا به معناى قَرَنَ است با این گفته منافاتى ندارد، زیرا قرن خود نوعى از ازدواج به حساب مى‌آید، و تزویج در لغت به معناى جفت گرداندن است، و الله العالم.
منبع: استفتائات جدید، آیت الله العظمی جواد تبریزی (رحمه الله)، جلد اول، قم: نشر سرور، 1385.
