فلسفه نماز شکسته

پرسش :

اینکه اسلام دستور داده مسافر، نماز چهار رکعتی را دورکعتی بخواند و روزه اش را افطار کند، مربوط به زمانی است که سفرها طولانی و با مشقت بوده است، اما در این زمان با توسعه تکنولوژی و پیدایش وسایل پیشرفته و سفرهای راحت چرا این دستور اجرا می گردد؟

پاسخ :
اگر واقعاً علت تامه شکسته خواندن نمازهای چهار رکعتی و نگرفتن روزه در سفر همان باشد که در سؤال آمده است، باید چنین باشد ولی با یک بررسی اجمالی روشن می شود که چنین چیزی صحیح نیست، زیرا اگر این حرف صحیح باشد، باید اولًا تمامی سفرهای با مشقت و طولانی مشمول چنین حکمی باشند و حال آنکه به طور مثال در سفر معصیت هرچند با مشقت و طولانی شدن باشد، باید نماز تمام خوانده و روزه گرفته شود، ثانیاً باید هرچه سفر طولانی و بامشقت تر باشد، تخفیف بیشتر باشد و حال آن که مشاهده می شود به طور مثال کسی که شغلش مسافرت است ودائماً سفر می کند، باید نمازش را تمام بخواند و روزه اش را نیز بگیرد.

خلاصه این که یکی از حکمت های این حکم تخفیف است که شامل برخی از مسافران می شود و ربطی به طولانی بودن و مشقت داشتن سفر ندارد و از طرفی روایات، ملاک نماز شکسته را هشت فرسخ (رفت و برگشت) می داند و همه فقها طبق آن روایات فتوا داده اند.[1]

پی نوشت:
[1] رساله دانشجویى، ج 9، ص 335.

​​​​​​​​​​​​​​منبع: حوزه نت