آیین ازدواج از دیدگاه مسیحیان
پرسش :
دیدگاه مسیحیان در مورد ازدواج چیست؟
پاسخ :
مسیحیان ازدواج را امری طبیعی قلمداد نمی کنند، بلکه آن را نشانه ی محبت خداوند به بشریت می دانند. به وسلیه این عمل زن و مرد اتحادی مقدس و غیر قابل انفصال برقرار می کنند. در این عمل مرد ملتزم می شود که محبت، اکرام و امانت را در حق زن انجام دهد و زن هم محبت، امانت و اطاعت را ملتزم می گردد.(1) ازدواج مقدس از آداب رسمی آیین پروتستان نیست اما در آن مذهب نیز رسمی دینی ولی غیر مقدس وجود دارد.(2)
در حالی که کلیسای کاتولیک از ازدواج به عنوان پیمانی که موجب به هم رسیدن دو همسر یاد می کند و به دنبال آن پیوندی جسمی میان آن دو حاصل می شود، کلیسای ارتدوکس از آن به عنوان یکی از خدمات کلیسا یاد می کند.(3)
اگر زن و شوهری هر دو به آیین کاتولیک بگروند، به ازدواج مجدد نیازی نیست و کاتولیک شدن یکی از آن دو نیز موجب بر هم خوردن ازدواج آنها نمی شود. به هر حال کاتولیک ها باید پیمان ازدواج خود را در حضور کشیش انجام دهند. ازدواج های مختلط یکی از مسائل مشکل مذهبی است که در پاره ای از کشورها موجب مشاجره میان کلیسا و حکومت شده است. مقامات روحانی با ازدواجهای مختلط مخالفت می کنند، از این جهت که زن و شوهری که از دو فرقه ی مختلف باشند دارای هماهنگی مذهبی در زندگی نخواهند بود و بدین جهت آنها در تعلیم مذهبی فرزندانشان دچار اشکال خواهند شد. در چنین حالی کلیسای کاتولیک جشن ازدواج را در کلیسای کاتولیکی برقرار می کند. این ازدواجها مجدداً به اجازه ی رسمی احتیاج دارند که این به عنوان یک قانون، در مورد بازگشت پیمان تمام ازدواجها به ایمان کاتولیک اجازه داده شده است.(4)
ازدواج مسیحی با کسی که تعمید نیافته جایز نیست. به موجب تعالیم کاتولیک هیچ ازدواجی قابل گسستن نیست. خیانت، تعالیم ضد کلیسایی داشتن، عدم قدرت بر تأمین معاش یا ناسازگاری هیچ یک نمی تواند موجب طلاق شود. حداکثر کاری که کلیسا می تواند بکند این است که اجازه دهد زن و شوهر از هم جدا شوند. البته این امر مشروط بر این است که تا زمانی که یکی از آن دو زنده هستند با شخص دیگری ازدواج نکنند. طلاقی که در دادگاه های دولتی صورت گرفته است از نظر کلیسا اعتبار ندارد. گاهی برای تصحیح این گونه طلاقها به دادگاه مربوط به پاپ مراجعه می کنند تا به خاطر وجود محذور شرعی از طلاق جلوگیری نشود.
در این زمینه یک سنت عقیدتی وجود دارد که از اگوستین مقدس در زمان پاپ پیس یازدهم ضمن بخشنامه ای در سال 1930 به نام «کاستی کانوبی» به دست آمده که جزئیات مسائل ازدواج را مورد بررسی قرار داده و سقط جنین، جلوگیری از بارداری، طلاق و هرگونه عملی را که منجر به گسستن پیمان ازدواج شود در آن محکوم کرده است.(5)
هر چند ازدواج امری مقدس به حساب می آید، عزوبت و دوری از ازدواج امری پسندیده تر است. شخص عزب با تمام توان به خدمت خداوند نایل می شود و با کم کردن مشغله های زندگی خود را به عیسی(علیه السلام) و مریم (سلام الله علیها) شبیه می سازد.(6) این اعتقاد کلیسای کاتولیک با دیدگاه مسلمانان که عزوبت را امری ناپسند و زمینه ساز گناه می دانند و ازدواج را محکم ترین بنای دینی و زمینه ساز تحکیم دیانت و اصلاح روابط اجتماعی می دانند، تفاوت آشکار دارد.
پی نوشت:
(1). پطرس فرجام، ایضاح التعلیم المسیحی، ص 345.
(2). رابرت ویر، جهان مذهبی، ص 797.
(3). اینار مولند، جهان مسیحیت، ص 61.
(4). همان، ص 122.
(5). همان، ص 123.
(6). پطرس فرجام، ایضاح التعلیم المسیحی، ص 345.
منبع: مسیحیت شناسی مقایسه ای، محمد رضا زیبائی نژاد، انتشارات صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران، تهران، 1384، ص 323.
مسیحیان ازدواج را امری طبیعی قلمداد نمی کنند، بلکه آن را نشانه ی محبت خداوند به بشریت می دانند. به وسلیه این عمل زن و مرد اتحادی مقدس و غیر قابل انفصال برقرار می کنند. در این عمل مرد ملتزم می شود که محبت، اکرام و امانت را در حق زن انجام دهد و زن هم محبت، امانت و اطاعت را ملتزم می گردد.(1) ازدواج مقدس از آداب رسمی آیین پروتستان نیست اما در آن مذهب نیز رسمی دینی ولی غیر مقدس وجود دارد.(2)
در حالی که کلیسای کاتولیک از ازدواج به عنوان پیمانی که موجب به هم رسیدن دو همسر یاد می کند و به دنبال آن پیوندی جسمی میان آن دو حاصل می شود، کلیسای ارتدوکس از آن به عنوان یکی از خدمات کلیسا یاد می کند.(3)
اگر زن و شوهری هر دو به آیین کاتولیک بگروند، به ازدواج مجدد نیازی نیست و کاتولیک شدن یکی از آن دو نیز موجب بر هم خوردن ازدواج آنها نمی شود. به هر حال کاتولیک ها باید پیمان ازدواج خود را در حضور کشیش انجام دهند. ازدواج های مختلط یکی از مسائل مشکل مذهبی است که در پاره ای از کشورها موجب مشاجره میان کلیسا و حکومت شده است. مقامات روحانی با ازدواجهای مختلط مخالفت می کنند، از این جهت که زن و شوهری که از دو فرقه ی مختلف باشند دارای هماهنگی مذهبی در زندگی نخواهند بود و بدین جهت آنها در تعلیم مذهبی فرزندانشان دچار اشکال خواهند شد. در چنین حالی کلیسای کاتولیک جشن ازدواج را در کلیسای کاتولیکی برقرار می کند. این ازدواجها مجدداً به اجازه ی رسمی احتیاج دارند که این به عنوان یک قانون، در مورد بازگشت پیمان تمام ازدواجها به ایمان کاتولیک اجازه داده شده است.(4)
ازدواج مسیحی با کسی که تعمید نیافته جایز نیست. به موجب تعالیم کاتولیک هیچ ازدواجی قابل گسستن نیست. خیانت، تعالیم ضد کلیسایی داشتن، عدم قدرت بر تأمین معاش یا ناسازگاری هیچ یک نمی تواند موجب طلاق شود. حداکثر کاری که کلیسا می تواند بکند این است که اجازه دهد زن و شوهر از هم جدا شوند. البته این امر مشروط بر این است که تا زمانی که یکی از آن دو زنده هستند با شخص دیگری ازدواج نکنند. طلاقی که در دادگاه های دولتی صورت گرفته است از نظر کلیسا اعتبار ندارد. گاهی برای تصحیح این گونه طلاقها به دادگاه مربوط به پاپ مراجعه می کنند تا به خاطر وجود محذور شرعی از طلاق جلوگیری نشود.
در این زمینه یک سنت عقیدتی وجود دارد که از اگوستین مقدس در زمان پاپ پیس یازدهم ضمن بخشنامه ای در سال 1930 به نام «کاستی کانوبی» به دست آمده که جزئیات مسائل ازدواج را مورد بررسی قرار داده و سقط جنین، جلوگیری از بارداری، طلاق و هرگونه عملی را که منجر به گسستن پیمان ازدواج شود در آن محکوم کرده است.(5)
هر چند ازدواج امری مقدس به حساب می آید، عزوبت و دوری از ازدواج امری پسندیده تر است. شخص عزب با تمام توان به خدمت خداوند نایل می شود و با کم کردن مشغله های زندگی خود را به عیسی(علیه السلام) و مریم (سلام الله علیها) شبیه می سازد.(6) این اعتقاد کلیسای کاتولیک با دیدگاه مسلمانان که عزوبت را امری ناپسند و زمینه ساز گناه می دانند و ازدواج را محکم ترین بنای دینی و زمینه ساز تحکیم دیانت و اصلاح روابط اجتماعی می دانند، تفاوت آشکار دارد.
پی نوشت:
(1). پطرس فرجام، ایضاح التعلیم المسیحی، ص 345.
(2). رابرت ویر، جهان مذهبی، ص 797.
(3). اینار مولند، جهان مسیحیت، ص 61.
(4). همان، ص 122.
(5). همان، ص 123.
(6). پطرس فرجام، ایضاح التعلیم المسیحی، ص 345.
منبع: مسیحیت شناسی مقایسه ای، محمد رضا زیبائی نژاد، انتشارات صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران، تهران، 1384، ص 323.
