احکام وقف | ثبوت و عدم ثبوت وقف: سوال نه
پرسش :
اگر مکانی را از قدیم الایّام می گفتند: مسجد است، و الآن هم همۀ ساکنین آن محل می گویند: مسجد بوده، و دیواری که در صحن آن بوده، نشانه و علائم سه محراب داشته و از سابق، بنای سالن مسجد در همان محل بوده است. و دلیل بارزتر آن که در کتاب «روضات الجنات فی أحوال العلماء و السادات» جلد 1، صفحۀ 7 چاپ قدیم، نقل کرده در این مکان ـ یعنی در تخت فولاد اصفهان، جنب تکیۀ لسان الارض ـ مسجدی است به نام مسجد لسان الارض، و به فاصلۀ نزدیکی مسجد، صورت قبر میت به نام قبر شعیاء پیغمبر علیه السلام است، و این محل با حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام صحبت کرده، تا آخر قضیه، و باز مدرک زندۀ دیگر، در کتاب «تتمة المنتهی» صفحۀ 272 چاپ قدیم، و صفحۀ 361 چاپ جدید، از مرحوم محدث قمی رحمه الله با تفاوت کمی همین جریان را نقل کرده و می گوید: مسجدی است در همان مکان، به نام مسجد لسان الارض، و در نزدیکی همان مسجد، قبر شعیاء پیغمبر علیه السلام می باشد، که مبعوث بر طایفۀ یهود بوده است. آیا با وجود این شواهد و مدارک، به نظر حضرت عالی مسجدیت آن محرز است یا خیر؟ از حضرت عالی تقاضامندم نظر مبارک را مرقوم دارید.
پاسخ :
بسمه تعالی، با فرض معروفیت آن به مسجد بودن، محکوم به مسجدیت است.
منبع: استفتائات امام خمینی(ره)، جلد 7، ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمیی(ره)، تهران، 1392 ش.
بسمه تعالی، با فرض معروفیت آن به مسجد بودن، محکوم به مسجدیت است.
منبع: استفتائات امام خمینی(ره)، جلد 7، ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمیی(ره)، تهران، 1392 ش.