معنای واژه «سمع» در قرآن کریم
پرسش :
منظور از واژه «سمع» در قرآن کریم چیست؟
پاسخ :
«سَمْع»، در اصل به معنى قوّه شنوائى است؛ و گاه به خود گوش هم گفته مى شود. این واژه گاه به معنى گوش فرا دادن، و اجابت دعوت و قبول و تجسّس نیز آمده است، و هنگامى که در مورد خداوند به کار رود به معنى علم و آگاهى او به مسموعات است. جمع «سمع»، «اسماع» است ولى در قرآن مجید هرگز این واژه به کار نرفته است؛ شاید به این دلیل که خود «سمع» در معنى جمع نیز استعمال مى شود.(1)
پی نوشت:
(1). مجمع البحرین، طریحی فخرالدین، محقق: حسینی اشکوری، احمد، انتشارات کتابفروشی مرتضوی، تهران، 1375هـ ش، چاپ سوم، ج 4، ص 346.
منبع: پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1386 هـ ش، چاپ نهم، ج 2، ص 426.
«سَمْع»، در اصل به معنى قوّه شنوائى است؛ و گاه به خود گوش هم گفته مى شود. این واژه گاه به معنى گوش فرا دادن، و اجابت دعوت و قبول و تجسّس نیز آمده است، و هنگامى که در مورد خداوند به کار رود به معنى علم و آگاهى او به مسموعات است. جمع «سمع»، «اسماع» است ولى در قرآن مجید هرگز این واژه به کار نرفته است؛ شاید به این دلیل که خود «سمع» در معنى جمع نیز استعمال مى شود.(1)
پی نوشت:
(1). مجمع البحرین، طریحی فخرالدین، محقق: حسینی اشکوری، احمد، انتشارات کتابفروشی مرتضوی، تهران، 1375هـ ش، چاپ سوم، ج 4، ص 346.
منبع: پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1386 هـ ش، چاپ نهم، ج 2، ص 426.
