پرسش :
چرا نمى توان قرآن را به كافر هديه كرد و يا در اختيار او گذارد؟! با اينکه قرآن هادى ملّت ها است و لذا بايد در اختيار تمام مردم جهان قرار گيرد تا از تعليمات آن بهره مند گردند و به راه حقيقت هدايت شوند.
پاسخ :
هرگاه قرار دادن قرآن در اختيار غير مسلمان به منظور هدايت و روشن نمودن و جلب او به سوى اسلام و شناسايى آن باشد و اين هدف با ترجمه هاى آن انجام نپذيرد، در اين صورت مانعى نخواهد داشت كه قرآن را در اختيار او بگذاريم; ولى اگر چنين هدفى در كار نباشد، ممنوع است; زيرا:
بزرگترين گواه حقّانيّت اسلام و معجزه جاويدان پيامبر اسلام قرآن است كه به صورت يك سند زنده بر تارك اعصار مى درخشد و يكى از راه هاى بهره بردارى از آن اين است كه به وضع آبرومندى چاپ شود و در سراسر جهان پخش گردد تا افراد حقيقت جو در پرتو آيات آن، با آيين اسلام آشنا گردند; و اين خود گواه استوارى محتويات اين كتاب است كه در هر زمان و مكانى، به تمام ملل جهان عرضه مى شود و جامعه بشرى را در هر عصرى به مطالعه خود دعوت مى كند.
قرآن كريم به پيامبر دستور مى دهد كه حتّى در اثناى جنگ، اگر يك فرد غير مسلمان مايل باشد كه كلام خدا (قرآن) را بشنود، پيامبر بايد به او اجازه دهد تا به ميان مسلمانان بيايد و سخن خدا را بشنود و در صورت تمايل به بازگشت، او را به جايگاه نخستين خود بازگرداند.(توبه/6)
با اين وصف، حفظ احترام قرآن از اين كه مورد اهانت قرار گيرد، بر هر فرد مسلمانى لازم است و هرگاه احتمال دهيم كه يك فرد غير مسلمان ممكن است نسبت به قرآن كارى انجام دهد كه هتك و جسارت محسوب مى شود، در اين صورت نبايد آن را در اختيار او قرار دهيم و اگر هم در اختيار داشته باشد، بايد به هر نحوى ممكن است از او باز گيريم; و ظاهراً نظر فقهاى اسلامى كه مى فرمايند: نمى توان قرآن را در اختيار كافران گذارد، همين صورت است كه گفته شده، نه آن صورت كه به منظور هدايت باشد.
خلاصه، بايد قرآن از دسترس دست هاى آلوده خارج باشد، مگر آن كه در پرتو آن احتمال راهنمايى آنان داده شود كه در اين صورت مى توان در اختيار آنها گذارد.
هرگاه قرار دادن قرآن در اختيار غير مسلمان به منظور هدايت و روشن نمودن و جلب او به سوى اسلام و شناسايى آن باشد و اين هدف با ترجمه هاى آن انجام نپذيرد، در اين صورت مانعى نخواهد داشت كه قرآن را در اختيار او بگذاريم; ولى اگر چنين هدفى در كار نباشد، ممنوع است; زيرا:
بزرگترين گواه حقّانيّت اسلام و معجزه جاويدان پيامبر اسلام قرآن است كه به صورت يك سند زنده بر تارك اعصار مى درخشد و يكى از راه هاى بهره بردارى از آن اين است كه به وضع آبرومندى چاپ شود و در سراسر جهان پخش گردد تا افراد حقيقت جو در پرتو آيات آن، با آيين اسلام آشنا گردند; و اين خود گواه استوارى محتويات اين كتاب است كه در هر زمان و مكانى، به تمام ملل جهان عرضه مى شود و جامعه بشرى را در هر عصرى به مطالعه خود دعوت مى كند.
قرآن كريم به پيامبر دستور مى دهد كه حتّى در اثناى جنگ، اگر يك فرد غير مسلمان مايل باشد كه كلام خدا (قرآن) را بشنود، پيامبر بايد به او اجازه دهد تا به ميان مسلمانان بيايد و سخن خدا را بشنود و در صورت تمايل به بازگشت، او را به جايگاه نخستين خود بازگرداند.(توبه/6)
با اين وصف، حفظ احترام قرآن از اين كه مورد اهانت قرار گيرد، بر هر فرد مسلمانى لازم است و هرگاه احتمال دهيم كه يك فرد غير مسلمان ممكن است نسبت به قرآن كارى انجام دهد كه هتك و جسارت محسوب مى شود، در اين صورت نبايد آن را در اختيار او قرار دهيم و اگر هم در اختيار داشته باشد، بايد به هر نحوى ممكن است از او باز گيريم; و ظاهراً نظر فقهاى اسلامى كه مى فرمايند: نمى توان قرآن را در اختيار كافران گذارد، همين صورت است كه گفته شده، نه آن صورت كه به منظور هدايت باشد.
خلاصه، بايد قرآن از دسترس دست هاى آلوده خارج باشد، مگر آن كه در پرتو آن احتمال راهنمايى آنان داده شود كه در اين صورت مى توان در اختيار آنها گذارد.
