چهارشنبه، 25 اسفند 1389
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

پرسش :

در دعاها، مثلاً زيارت عاشورا آيا مي شود به جاي «اللهم ارزقني شفاعة الحسين» ضمير را به صورت جمع بياوريم «اللهم ارزقنا » و يا مثلاً «يا مقلب القلوب ثبت قلبي» را «ثبت قلوبنا» بگوئيم آيا اين بدعت است يا نه؟


پاسخ :
اما در رابطه با سؤال: ابتدا لازم است گفتاري از عالم فرزانه مرحوم حاج شيخ عباس قمي مؤلّف مفاتيح الجنان را بياوريم، ايشان در كتاب مفاتيح بعد از نقل زيارت وارث چنين بيان مي كند: اين زيارت، معروف به زيارت وارث است و مأخذش كتاب مصباح المتهجد شيخ طوسي است كه از كتب بسيار معتبره معروفه نزد علما است و من اين زيارت را بلاواسطه از همان كتاب شريف نقل كردم آخر زيارت شهدا همين بود كه ذكر شد «فيا ليتني كنت معكم فأفوز معكم» پس اين زيادتيها كه بعضي بعد از اين ذكر كرده اند «في الجنان مع النبيين و الصديقين و الشهداء و الصالحين و حسن اولئك رفيقا السلام علي من كان في الحائر منكم و علي من لم يكن في الحائر معكم» تمامي اينها زيادي است، شيخ ما در كتاب لؤلؤ و مرجان فرموده: اين كلمات كه متضمن چند دروغ واضح است علاوه بر جسارت ارتكاب بر بدعت و جسارت افزودن بر فرموده امام ـ عليه السلام ـ ، چنان شايع و متعارف شده كه البته چند هزار مرتبه در شب و روز در حضور مرقد منور ابي عبد الله الحسين ـ عليه السلام ـ و محضر ملائكه مقربين و مطاف انبيا و مرسلين ـ عليهم السلام ـ به آواز بلند خوانده مي شود و احدي بر ايشان ايراد نمي كند و از گفتن اين دروغ و ارتكاب اين معصيت نهي نمي نمايند.[1]
با توجه به كلمات اين بزرگوار و رواياتي كه در اين مورد وارد شده اند معلوم مي شود آن چه كه از طريق امامان معصوم ـ عليهم السلام ـ وارد شده بايد خوانده شود و دخل و تصرف در آن جايز نيست، به خصوص اگر به قصد نسبت دادن آن دعا به امام ـ عليه السلام ـ باشد كه در اين صورت علاوه بر نسبت دروغ به امام ـ عليه السلام ـ دادن، بدعت بزرگي را شخص تصرف كننده مرتكب مي شود، چون كه معني بدعت اين است كه چيزي را كه جزء دين نيست وارد دين كنيم و جزء آن بدانيم. مرحوم شيخ كليني رضي الله عنه از عبدالرحيم قصير نقل كرده است كه: دخلت علي أبي عبدالله ـ عليه السلام ـ فقلت: جعلت فداك إني اخترعت دعاء قال: دعني من اختراعك.
خدمت حضرت صادق ـ عليه السلام ـ رسيدم و عرض كردم فدايت شوم من از پيش خود دعايي اختراع كرده ام حضرت فرمود بگذار مرا از اختراع خود (يعني آن را كنار گذار و براي من نقل مكن و نگذاشت كه آن دعاي جمع كرده خود را نقل كند و خود حضرت براي او دستورالعملي لطف فرمود).[2]
و شيخ صدوق عطرالله مرقده روايت كرده از عبدالله بن سنان كه گفت: قال أبو عبدالله ـ عليه السلام ـ :
ستصيبكم شبهة فتبقون بلا علم يري، و لا إمام هدي و لاينجو منها إلا من دعا بدعاء الغريق، قلت: كيف دعاء الغريق؟ قال: يقول: يا الله يا رحمن يا رحيم يا مقلب القلوب ثبت قلبي علي دينك، فقلت: يا الله يا رحمن يا رحيم يا مقلب القلوب و الابصار ثبت قلبي علي دينك قال: إن الله عزوجل مقلب القلوب و الابصار و لكن قل كما أقول لك: يا مقلب القلوب ثبت قلبي علي دينك.
حضرت صادق ـ عليه السلام ـ فرمود كه: زود است مي رسد به شما شبهه پس مي مانيد بدون نشانه و راهنما و پيشواي هدايت كننده و نجات نمي يابد در آن شبهه مگر كسي كه بخواند دعاي غريق را گفتم چگونه است دعاي غريق فرمود مي گويي: يا الله يا رحمان يا رحيم يا مقلّب القلوب ثبت قلبي علي دينك پس گفتم يا مقلب القلوب و الأبصار ثبت قلبي علي دينك حضرت فرمود بدرستي كه خداوند عز و جل مقلب قلوب و ابصار است لكن بگو چنانكه من مي گويم يا مقلب القلوب ثبت قلبي علي دينك.[3]
تأمل در اين دو حديث شريف كافي است كه در دعاها به سليقه خود بعضي كلمات زياد نكنيم.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. لوءلوء مرجان، ميرزا حسين نوري.


[1] . قمي، عباس، مفاتيح الجنان، سازمان انتشارات جاويدان، كتاب فروشي محمد حسن علمي، ص 854-859.
[2] . كليني، محمد بن يعقوب، كافي، دارالكتب الاسلاميه، آخوندي، چاپ سوم، سال 1367 هجري، ج3، ص476، ح1.
[3] . صدوق، كمال الدين و تمام النعمة، قم، جامعه مدرسين، 1405 هجري، ص352، ح49.


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.