پرسش :

خواص ابر مرده (اسفنج ) چیست؟

پاسخ :
جرمي است دريايي ،در سستي و تخلخل به نمد مي ماند .گويند جانوري است که در جايي که بدان چسبيده حرکت مي کند ولي از جاي خود دور نمي شود .
تر و تازه اش که نيروي مزاجي بحر با اوست قوي تر و خشکاننده تر از کهنه آن است .
سنگ شده آن هم همين مزاج را دارد ولي کمتر گرم است .
خاصيت درماني :بسيار خشکاننده است .اگر آن را به ويژه تازه اش را بسوزانند و خاکستر آن را با روغن زيتون مخلوط کنند و بر جاي بريده يا دريده بگذارند از خونريزي جلوگيري مي کند و اگر تنها اسفنج را با آتش بسوزانند و بر زخم بگذارند چون گوهرش بازدارنده خون است و از سويي با گرمي که از آتش دارد داغ مي گذارد از خونريزي جلوگيري مي کند و همچنين آن را فتيله کنند و به دهانه رگهاي بهم آمده فرو کنند رگها را باز مي کند ، لطافت بخش است و جلا دهنده (زداينده ).
دمل و جوش :ورم هاي بلغمي را خشک مي کند .
زخم و قرحه :اسفنج را در سرکه خيس نمايند و بر زخم بگذارند زخم را خوب مي کند .
اسفنج را با عسل بجوشانند زخمهاي عميق را درمان مي کند و اگر اسفنج را خشک يا با آب انگورکهنه خيس کنند و بر زخم بگذارند سودمند است. رطوبت هاي کهنه را مي خشکاند و جاي زخم را پاک مي کند .
اندام هاي تنفسي و سينه :سوخته اسفنج همراه روغن زيتون در معالجه خون برآوردن مفيد است .
سنگي که در اسفنج است سنگ مثانه را خرد مي کند .