پرسش :

پدرم از دنيا رفت و جز من فرزندى نداشت; نه از مادرم و نه از همسر ديگرش. آن مرحوم وصيّت كرد به شرطى كه نامادرى من شوهر نكند، اضافه بر هشت يك ارث ببرد. بر همين اساس، توافقى صورت گرفت و ايشان پس از اخذ ارث، با زيرپا گذاشتن وصيّتنامه، ازدواج كرد. وكيل ايشان با تردستى توافقنامه را طورى تنظيم كرد كه ضمن عمل به مفاد وصيّت، در تقسيم ارث نامى از وصيّتنامه برده نشد. با توجّه به مقدّمه فوق به سؤالات زير پاسخ فرماييد: الف( آيا عدم ذكر لفظ وصيّتنامه در توافقنامه، از طرف وكيل )كه در حقيقت راه را براى ازدواج اين خانم پس از گرفتن ارث بازكرده( نوعى تدليس محسوب مى شود؟ ب( آيا نامادرى من با استناد به عدم ذكر لفظ وصيّتنامه در توافقنامه، مى تواند ادّعا كند كه ازدواج او و شكستن شرط پدرم پس از گرفتن ارث، اشكالى ندارد؟

پاسخ :
جواب الف: در صورتى كه به شرط عمل نكرده و ازدواج نموده باشد، ازدواجش صحيح است; ولى بايد مازاد بر يك هشتم را به ورثه برگرداند. )اگر هر دو همسر حيات دارند يك هشتم سهم مجموع آنهاست(.
جواب ب: بايد مطابق شرط عمل كند و يا مقدار اضافه را برگرداند.
منبع: استفتائات حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي(دامت برکاته)، ج1