پرسش :

چرا ديدن فيلم‏ها و عكس‏هاى سكسى اشكال دارد )با توجه به اين كه بيش‏تر اوقات، دسترسى به آن اشخاص نيز ممكن نيست(؟

پاسخ :
آنچه درباره‏ى حرمت نگاه به نامحرم گفتيم تقريبا در اين جا نيز مطرح است. حرمت اين نگاه‏ها به جهت تحريك نامناسب غريزه‏ى جنسى است كه خود اين تحريك نا به جا اشكال دارد. در جامعه هم، وقتى انسان نامحرمى را از نزديك مشاهده كند، لزوما به اين معنا نيست كه با وى ارتباط جنسى برقرار مى‏كند. بلكه مشكل اصلى اين است كه دائما غريزه‏ى جنسى‏اش به اشكال مختلف تحريك مى‏شود و چنين حالتى باعث مى‏شود كه به تدريج مرد و زن از هم دل‏سرد مى‏شوند. مردى كه دائما زيبايى اندام زنان مختلف را مشاهده كند، ديگر زيبايى بدن همسر خودش به چشم او نخواهد آمد. خوب است به ياد داشته باشيم كه يكى از عوامل اولى و مهم در جذب مرد به زن، همين زيبايى ظاهرى است. اساسا محدود شدن زيبايى در شخص خاص است كه موجب پيدايش عشق مى‏شود و عشق است كه استحكام خانواده را به ارمغان مى‏آورد. براى همين، در افراد و جوامعى كه مشاهده‏ى نامحرمان - چه مستقيم و چه به صورت فيلم و عكس - رواج دارد، آن عشق‏هاى عميقى كه در ادبيات غربى به »عشق شرقى« معروف است، يافت نمى‏شود. بر اين موضوع كه ذهن مرد متوجه زيبايى همسر خودش باشد، در اسلام بسيار تأكيد شده و حتى شديدا مكروه دانسته شده است كه مرد هنگام برقرارى رابطه‏ى جنسى با همسرش، زن ديگرى را تخيل كند.
نكته‏ى دوم در خصوص اين دسته از عكس‏ها و فيلم‏ها اين است كه رابطه‏ى بين زن و مرد را تنزل مى‏دهد و به رابطه‏ى جنسى محدود مى‏كند. در حالى كه نياز زن و مرد به همديگر بيش از هر چيز، يك نياز عميق عاطفى است و نياز جنسى آنان فرع بر اين نياز روحى است. در واقع، درست است كه زن و مرد به هم متمايلند، اما اين تنگ‏نظرى است كه تمايل آنان به همديگر را فقط تمايل جنسى صرف بدانيم؛ در حالى كه اين گونه فيلم‏ها و تصاوير، عملا چنين تنگ‏نظرى را به انسان تحميل مى‏كنند. آنچه با ديدن اين گونه تصاوير در انسان زنده مى‏شود، اين است كه جنس مخالف خود را )حتى اگر همسرش هم باشد( تنها و تنها از منظر نياز جنسى بنگرد و اين اهانت به مقام هر دوى آنان است.
براى اين كه معلوم شود نياز زن و مرد به يكديگر بسيار عميق‏تر از حد يك نياز جنسى است، خوب است، به اين توجه كنيم كه آيا ديده‏ايد يك زن يا مرد تحصيل كرده و با فرهنگ و مبادى آداب، وقتى همسرش را از دست مى‏دهد، چه قدر ناراحت مى‏شود و حتى در مقابل انظار ديگران، زارزار مى‏گريد؟ آيا مى‏توانيد باور كنيد كه گريستن چنين كسى آن هم در مقابل چشمان ديگران، فقط براى اين است كه ديگر نمى‏تواند غريزه‏ى جنسى خود را اشباع كند؟ پس حقيقت رابطه‏ى يك زن و مرد به مراتب بيش از يك رابطه‏ى جنسى است و تنزل آن در اين حد، اهانت به شخصيت هر دوى آن‏ها است.