پرسش :

آیۀ 66 تا 73 سورۀ بقره همه در رابطه با چگونگی گاو قربانی است که خداوند دستور ذبح آن را داده است. آیا رنگ، پیری، جوانی، چاقی، لاغری، این گاو برای خدا حائز اهمیت است؟ آیا خدا نمی توانست کشته را بدون درخواست یک قربانی زنده کند؟ و آیا اگر این گاو زرد نبود لاغر بود و پیر چه لطمه ای به قدرت خدا می زد؟ اصلاً چرا خدا باید تقاضای قربانی کند؟

پاسخ :
اساساً از شخص حکیم کار عبث و بیهوده سر نمی زند از این رو شیعه معتقد است تمام احکام و افعال صادره از شارع مقدس تابع مصالح و مفاسد است بنابر این حتماً در این امر (کشتن گاو) نیز حکمتی نهفته است هر چند ما از آن مطلع نباشیم.
چون بنی اسرائیل مدتی را در گاوپرستی به سر بردند منظور اين بود كه با كشتن گاو عظمت و بزرگى آن كه در گذشته معتقد بودند از بين برود و آنچه در نفس آنان در بارۀ صلاحيت گاو براى پرستش راه پيدا كرده بود زائل گردد.
افراد لجوج و خود خواه غالباً پر حرف و پر سؤالند، و در برابر هر چيز بهانه‏جويى مى‏كنند.
قرائن نشان مى‏دهد كه اصولاً آنها نه معرفت كاملى نسبت به خداوند داشتند و نه نسبت به موقعيت موسى (ع)، لذا بعد از همۀ اين سؤال ها گفتند:" حالا حق را بيان كردى"! گويى هر چه قبل از آن بوده باطل بوده است!.
به هر حال، هر قدر آنها سؤال كردند خداوند هم تكليف آنها را سخت‏تر كرد، چرا كه چنين افراد، مستحق چنان مجازاتى هستند.
از طرفی، صاحب گاوی با این خصوصیات، مرد نيكوكارى بود و نسبت به پدر خويش احترام فراوان قائل مى‏شد، در يكى از روزها كه پدرش در خواب بود معامله پر سودى براى او پيش آمد، ولى او به خاطر اینکه پدرش خواب بود از معامله صرف نظر كرد.
خداوند به جبران اين گذشت جوان، معامله پرسود دیگری را براى او فراهم ساخت.
منبع: http://farsi.islamquest.net