پرسش :
آيا بشر احتياج به امداد غيبى دارد؟
پاسخ :
برخى معتقدند كه بشر با پيشرفت علمى و تكنيك و تمدنى كه در ظاهر پيدا كرده احتياج به امدادهاى غيبى ندارد.
ولى جواب اين است كه : منشاء انحرافات بشر تنها نادانى نيست تا با پيشرفت علم و تكنيك ، انحرافات بر طرف شود ، بلكه عوامل ديگرى نيز منشاء انحرافات بشر است كه نه تنها در بشر امروزى باقى مانده بلكه بيشتر نيز شده است . اين عوامل عبارتند از: غرايز و تمايلات مهار نشده ، شهوت و غضب ، افزون طلبى ، جاه طلبى ، لذت طلبى و بالاخره نفس پرستى و نفع پرستى كه همه اينها در بشر امروز موجود است . علم در امروز به صورت بزرگ ترين دشمن بشر در آمده است . علم گر چه چراغ روشنايى است ولى استفاده از آن بستگى به موارد استعمال آن دارد علم ابزارى براى هدف است نه تشخيص دهنده ى هدف .
ويل دورانت مى گويد:((ما از نظر ماشين توانگر شده ايم و از نظر مقاصد فقير)). (1) انسان عصر علم با انسان ماقبل اين عصر در اينكه اسير و بنده خشم و شهوت خويش است هيچ فرقى نكرده است . علم نتوانسته است آزادى از هواى نفس را به او بدهد. علم نتوانسته است ماهيت هيتلرها را تغيير دهد ، بلكه علم دست آنها را درازتر كرده و شمشير را تبديل به بمب اتم كرده است .
راسل مى گويد:((زمان حاضر زمانى است كه در آن حس حيرت تواءم با ضعف و ناتوانى همه را فراگرفته است . مى بينيم به طرف جنگى پيش مى رويم كه تقريبا هيچ كس خواهان آن نيست . جنگى كه همه مى دانيم قسمت اعظم نوع بشر را به ديار نيستى خواهد فرستاد ...)). (2)
اگر انسان بر اساس علل مادى و ظاهرى قضاوت كند پى مى برد كه اين بدبينى ها بجاست ، فقط يك ايمان معنوى و ايمان به امدادهاى غيبى لازم است كه اين بدبينى ها را زايل و تبديل به خوش بينى كند و معتقد باشد كه سعادت بشريت ، رفاه و كمال او ، زندگى انسانى و مقرون به عدل و آزادى و امن و خوشى بشر در آينده است و انتظار بشر را مى كشد.
آرى شخص تربيت شده در مكتب الهى مى گويد: ممكن نيست كه جهان به دست چند نفر ديوانه ويران شود. او مى گويد: درست است كه جهان بر سر پيچ خطر قرار گرفته است ولى خداوند همان طور كه در گذشته - البته در شعاع كمترى - اين معجزه را نشان داده و بر سر پيچ خطر ، بشر را يارى كرده و از آستين غيب ، مصلح و منجى رسانده است ، در اين شرايط نيز چنان خواهد كرد كه عقل ها در حيرت فرو رود ... .
شهيد مطهرى رحمة الله عليه مى فرمايد:((... اين انديشه ، بيش از هر چيز ، مشتمل بر عنصر خوش بينى نسبت به جريان كلى نظام طبيعت و سير تكاملى تاريخ و اطمينان به آينده و طرد عنصر بدبينى نسبت به پايان كار بشريت است ...)). (3)
پی نوشتها:
1- لذات فلسفه ، بخش دعوت .
2- اميدهاى نو ، ص 2.
3- قيام و انقلاب مهدى عليه السلام ، ص 5 - 7.
منبع :موعود شناسی وپاسخ به شبهات، نویسنده: علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران
برخى معتقدند كه بشر با پيشرفت علمى و تكنيك و تمدنى كه در ظاهر پيدا كرده احتياج به امدادهاى غيبى ندارد.
ولى جواب اين است كه : منشاء انحرافات بشر تنها نادانى نيست تا با پيشرفت علم و تكنيك ، انحرافات بر طرف شود ، بلكه عوامل ديگرى نيز منشاء انحرافات بشر است كه نه تنها در بشر امروزى باقى مانده بلكه بيشتر نيز شده است . اين عوامل عبارتند از: غرايز و تمايلات مهار نشده ، شهوت و غضب ، افزون طلبى ، جاه طلبى ، لذت طلبى و بالاخره نفس پرستى و نفع پرستى كه همه اينها در بشر امروز موجود است . علم در امروز به صورت بزرگ ترين دشمن بشر در آمده است . علم گر چه چراغ روشنايى است ولى استفاده از آن بستگى به موارد استعمال آن دارد علم ابزارى براى هدف است نه تشخيص دهنده ى هدف .
ويل دورانت مى گويد:((ما از نظر ماشين توانگر شده ايم و از نظر مقاصد فقير)). (1) انسان عصر علم با انسان ماقبل اين عصر در اينكه اسير و بنده خشم و شهوت خويش است هيچ فرقى نكرده است . علم نتوانسته است آزادى از هواى نفس را به او بدهد. علم نتوانسته است ماهيت هيتلرها را تغيير دهد ، بلكه علم دست آنها را درازتر كرده و شمشير را تبديل به بمب اتم كرده است .
راسل مى گويد:((زمان حاضر زمانى است كه در آن حس حيرت تواءم با ضعف و ناتوانى همه را فراگرفته است . مى بينيم به طرف جنگى پيش مى رويم كه تقريبا هيچ كس خواهان آن نيست . جنگى كه همه مى دانيم قسمت اعظم نوع بشر را به ديار نيستى خواهد فرستاد ...)). (2)
اگر انسان بر اساس علل مادى و ظاهرى قضاوت كند پى مى برد كه اين بدبينى ها بجاست ، فقط يك ايمان معنوى و ايمان به امدادهاى غيبى لازم است كه اين بدبينى ها را زايل و تبديل به خوش بينى كند و معتقد باشد كه سعادت بشريت ، رفاه و كمال او ، زندگى انسانى و مقرون به عدل و آزادى و امن و خوشى بشر در آينده است و انتظار بشر را مى كشد.
آرى شخص تربيت شده در مكتب الهى مى گويد: ممكن نيست كه جهان به دست چند نفر ديوانه ويران شود. او مى گويد: درست است كه جهان بر سر پيچ خطر قرار گرفته است ولى خداوند همان طور كه در گذشته - البته در شعاع كمترى - اين معجزه را نشان داده و بر سر پيچ خطر ، بشر را يارى كرده و از آستين غيب ، مصلح و منجى رسانده است ، در اين شرايط نيز چنان خواهد كرد كه عقل ها در حيرت فرو رود ... .
شهيد مطهرى رحمة الله عليه مى فرمايد:((... اين انديشه ، بيش از هر چيز ، مشتمل بر عنصر خوش بينى نسبت به جريان كلى نظام طبيعت و سير تكاملى تاريخ و اطمينان به آينده و طرد عنصر بدبينى نسبت به پايان كار بشريت است ...)). (3)
پی نوشتها:
1- لذات فلسفه ، بخش دعوت .
2- اميدهاى نو ، ص 2.
3- قيام و انقلاب مهدى عليه السلام ، ص 5 - 7.
منبع :موعود شناسی وپاسخ به شبهات، نویسنده: علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران
